• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

معانی اسما

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


معانی اسم، معانی دلالت کننده بر ذات یا حَدَث یا ارتباط بین آن دو بدون اقتران به زمان می باشد.


معانی اسما، مقابل معانی افعال و حروف قرار داشته، و بر ذات (زید) یا حدث (علم) و یا ارتباط بین ذات و حدث (ضارب) بدون اقتران به زمان، دلالت می‌کند. در برخی اسم‌ها، ماده و هیئت دارای یک وضع می‌باشد؛ یعنی هر یک دارای وضع مستقلی نیست، مثل: زید. اما در برخی دیگر، ماده و هیئت هر یک دارای وضع مستقل بوده و معنایی جدا از دیگری دارند، مثل: ضارب.

معانی اسما، قابلیت دارد که در یک جمله تام ، محکوم به و یا محکوم علیه قرار گیرد؛ بر خلاف حروف که صلاحیت هیچ یک را ندارد و بر خلاف افعال که فقط محکوم به قرار می‌گیرد.

اسما دارای معنای اسمی می‌باشد مگر آنهایی که دارای هیئت و ماده است، که در این گونه اسما ماده دارای معنای اسمی و هیئت دارای معنای حرفی است.
[۱] اصول فقه، رشاد، محمد، ج۱، ص۵۱.
[۲] انوار الاصول، مکارم شیرازی، ناصر، ج۱، ص۴۸.    
[۳] نهایة الافکار، عراقی، ضیاء الدین، ج۱، ص۱۲۵.    


۱. ↑ اصول فقه، رشاد، محمد، ج۱، ص۵۱.
۲. ↑ انوار الاصول، مکارم شیرازی، ناصر، ج۱، ص۴۸.    
۳. ↑ نهایة الافکار، عراقی، ضیاء الدین، ج۱، ص۱۲۵.    


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۷۵۵، برگرفته از مقاله «معنای اسمی».    

رده‌های این صفحه : معانی الفاظ
جعبه ابزار