معمر بن عباد سلّمی (رویدادهای‌تاریخ‌اسلام‌ترمانینی)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

ابوعمرو معمّر بن عباد سلمی، یکی از متکلمان معتزلی و غلات برجسته قدریه در قرن سوم قمری و رهبر فرقه معمّریه بود. او که در مسائل کلامی نظریات منحصر به فردی داشت، سرانجام به سال ۲۱۵ ق درگذشت.

---

ابوعمرو معمّر بن عباد سلمی، اهل بصره و از غلات بزرگ قدریه بود. او رهسپار مدینه شد و با نظّام به مناظره پرداخت. وی در مسائل کلامی و معتقدات، نظریات منحصر به فردی داشت. از آن جمله این که خداوند اعراض را نیافریده بلکه خدا تنها اجسام را آفریده است. سپس این اجسام، عرض‌ها را به وجود آوردند؛ زیرا از خصوصیات جسم یکی این است که عرض داشته باشد. معمّر بن عباد، همانند سایر معتزله، منکر صفات ازلی خداوند بود و براساس همین نظریه می‌گفت: «کلام خداوند نمی‌تواند صفتی ازلی باشد؛ زیرا کلام، عرض است و از خداوند، عرض صادر نمی‌شود.» به عقیده او قرآن فعل جسم است که کلام در آن حلول کرده است و نه فعل خداوند یا صفت خدا. طایفه «معمّریه» به او منسوبند. او در سال ۲۱۵ ق و به گفته برخی در سال ۲۲۰ ق درگذشت.

---