معجزات امام زمان پس از ظهور
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از جمله شاخصه‌های شناخت اوصیاء و بلکه تمامی انبیاء، برخورداری از
معجزه است، لذا در مقام تشخیص صحت ادعا برای مردم و همچنین در مقام
احتجاج با منکرین،
معجزه در ردیف قانون معرفت اوصیاء (علیه‌السّلام)، شمرده شده است. بنابراین یکی از مهم‌ترین قوانین شناخت
امام مهدی (علیه‌السّلام)،
معجزه است. به همین علت آن حضرت برای معرفی خود از انواع
معجزات بهره جسته و از این رهگذر منکرین و مخالفین را مقهور خواهد ساخت.
از جمله شاخصه‌های
شناخت اوصیاء و بلکه تمامی انبیاء، برخورداری از
معجزه است، لذا در مقام تشخیص صحت ادعا برای مردم و همچنین در مقام احتجاج با منکرین،
معجزه در ردیف قانون معرفت اوصیاء (علیه‌السّلام)، شمارش شده است. چنانچه در روایتی از
امام صادق (علیه‌السّلام) آمده است: «برای
امام ده صفت است ... و برای او
معجزه و دلیل است.»
همچنین در خصوص فلسفه ارائه
معجزه آمده است: «
معجزه نشانه‌ای از
خداوند است که آن را جز به پیامبران و فرستادگان و حجت‌های خود نمی‌دهد، تا به‌وسیله آن، راست‌گویی (مدعیان ارتباط با خدا) از دروغ‌گویی (مدعیان دروغین) شناخته شود.»
بر همین اساس
امیرالمؤمنین علی (علیه‌السّلام) در مقام احتجاج با مرد
یهودی و اثبات صدق وصایتش، خود را دارای
معجزه آشکار دانست و فرمود: «همانا حجت ما همان
معجزه نمایان است. سپس شترهای مرد یهودی را مورد خطاب قرار داد و فرمود: ای شترها! به حقانیت محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و وصی او شهادت بده. پس شترها پیشی گرفت و گفتند: تصدیق می‌کنیم تو را،
تصدیق می‌کنیم تو را ای وصی محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم). این مرد یهودی
دروغ می‌گوید. علی (علیه‌السّلام) فرمود: این از
عالم غیب است. ای لباس مرد یهودی که بر تن او هستی! به حقانیت
محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و وصی او شهادت بده. پس لباس او به سخن درآمد و گفت: تصدیق می‌کنم تو را، تصدیق می‌کنم تو را ای علی (علیه‌السّلام). شهادت می‌دهم که حقیقتاً محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) رسول خدا و تو حقیقتاً وصی او هستی.»
مهم‌ترین و بارزترین
ملاک در شناخت همه ائمه و امام مهدی (علیه‌السّلام)،
معجزه است، زیرا خداوند، بعد از خاتم انبیا حضرت محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) امامان معصوم (علیهم‌السّلام) را جانشینان آن حضرت و حجّت خویش در روی زمین قرار داده تا راه هدایت را بر مردم هموار کنند و از آن جا که همواره در طول تاریخ، مدعیان دروغین
نبوّت و
امامت، واقعیّت را بر مردم مشتبه می‌کردند و مردم را به گمراهی و ضلالت می‌کشاندند، لازم است که راهی روشن برای شناخت امام و حجّت، قرار داده شود؛ این راه و علامت همان
معجزه است. لذا آن حضرت برای معرفی خود از انواع
معجزات بهره‌جسته و از این رهگذر منکرین و مخالفین را مقهور خواهد ساخت.
در روایات آمده است: «هیچ
معجزه‌ای از
معجزات انبیاء الهی و اوصیاء پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نیست مگر اینکه خداوند همانند آن‌ها را به دست قائم ما (علیه‌السّلام) ظاهر می‌کند تا حجت بر دشمنان تمام شود.»
تمسک به
اعجاز و خوارق در تعیین مصداق امام معصوم چنان سدید و روشن است که انسان را از گمراهی و ضلالت حفظ خواهد نمود. امام علی (علیه‌السّلام) در همین زمینه می‌فرمایند: «از صاحب این امر منحرف نشوید! چراکه دچار بدی رفتارتان خواهید شد. آگاه باشید! کسی که به
اعجاز امام هدایت‌گر تمسک کند و هدایتش را دریابد، گمراه نمی‌شود.»
بنابر همین اصل، در روایات متعدد به
معجزاتی که امام مهدی (علیه‌السّلام) برای اثبات حقانیت خویش محقق خواهند نمود، اشاره شده است. به‌عنوان نمونه به مواردی اشاره می‌گردد:
سید حسنی در مواجهه با امام دوازدهم (علیه‌السّلام) عرض خواهد کرد: «هل عندک آیة او
معجزة او علامة فینظر المهدی الی طیر فی الهواء فیومی الیه فیسقط فی کفّه فینطق بقدرة اللّه تعالی و یشهد له بالامامة ثمّ؛ آیا دلیل یا
معجزه یا نشانه‌ای داری؟ امام (علیه‌السّلام) به آسمان نگاه می‌کند و به پرنده‌ای اشاره‌کرده و در دست ایشان می‌نشیند و به قدرت خداوند با حضرت سخن گفته و به امامت حضرت
شهادت می‌دهد.»
از جمله
معجزات و خوارق عادتی که امام مهدی (علیه‌السّلام) برای اثبات حجیت و حقانیت خود انجام خواهند داد، رویانیدن درخت سبز تنومند بر سنگ سخت در لحظه و آنی است؛ چنانکه در منابع روایی، حدیثی آمده با این مضمون که سید حسنی به امام عرض خواهد کرد: «ای پسر رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)! کاری انجام بده تا مشاهده شود. آنچه از شما می‌خواهیم این است که چوب‌دستی رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را به این سنگ سخت بزنید و از خدا بخواهید که در آن چیزی برویاند. البته سید حسنی این درخواست را به این علت انجام می‌دهد تا یارانش فضل امام مهدی (علیه‌السّلام) را ببینند و از او اطاعت کرده و
بیعت کنند. آنگاه مهدی (علیه‌السّلام) عصا را می‌گیرد و آن را بر بالای سنگ سختی نصب می‌کند و آن عصا فوراً درخت بزرگی می‌شود به‌طوری‌که بر تمام لشکریان حاضر سایه می‌افکند، در آن وقت سید حسنی می‌گوید: الله اکبر، یابن رسول‌الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) دست خود را دراز کنید تا با شما بیعت کنم، پس سید حسنی، و تمام لشکریان او با آن حضرت بیعت می‌نمایند، مگر چهار هزار نفر که قرآن‌هایی در گردن دارند و عباهای پشمینه پوشیده‌اند و معروف به (
زیدیه) می‌باشند، که این عده از بیعت با حضرت امتناع می‌ورزند، و می‌گویند: این کار جز یک
سحر بزرگ چیز دیگری نیست.»
امام صادق (علیه‌السّلام) می‌فرماید: «والخلف محمد یخرج فی اخر الزمان علی راسه غمامة بیضاء تظله من الشمس، ینادی بلسان فصیح یسمعه الثقلین والخافقین، وهو المهدی من آل محمد، یملا الارض عدلا کما ملئت جورا؛ و فرزند امام حسن عسکری (علیه‌السّلام)، م ح م د (علیه‌السّلام) است که در
آخرالزمان خروج می‌کند، بالای سر ایشان ابری سفید سایه افکنده و همواره با صدایی آشکارا، به‌طوری‌که کم‌شنوایان نیز بشنوند ندا می‌دهد؛ او مهدی آن محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است که زمین را از عدل و داد پر می‌کند بعد از آن که از ستم پرشده است.»
امام باقر (علیه‌السّلام) در حدیثی می‌فرمایند: «هنگامی‌که قائم ظهور کند، با
پرچم رسول خدا و
انگشتر سلیمان و سنگ و
عصای موسی ظهور خواهد کرد. سپس منادی او به‌فرمان آن حضرت ندا می‌دهد: فردی از شما غذا و آب‌وعلف با خود حمل نکند. پس یارانش می‌گویند: او قصد دارد ما و چهارپایان ما را براثر گرسنگی و تشنگی هلاک کند. پس او حرکت می‌کند و آن‌ها نیز با او حرکت می‌کنند. پس در اولین منزلی که آن حضرت فرود می‌آید، آن سنگ را (به زمین) می‌زند، پس غذا و آب‌وعلف از آن بیرون می‌آید و یاران و حیوانات آنان از آن می‌خورند و می‌نوشند (وضع به همین منوال است) تا به
نجف پشت
کوفه می‌رسند.»
علی محمدی هوشیار، درسنامه نقد و بررسی جریان احمد الحسن، ص۱۰۴-۱۱۰.
