معاویه پسر عماربنخباببجلیدهنیکوفی است. وی از موجهین اصحاب امامیه و مردی بسیار جلیل القدر و فوق وثاقت بوده است. در «وسائل الشیعه» کتاب «النکاح» در حدیثی، امام صادق (علیه‌السّلام) به او «فرزندم» خطاب می‌کند و این دلیل آن است که امام، معاویه را بسیار دوست می‌داشته و به وی علاقمند بوده است، و چه مقامی از این بزرگتر و ارجمندتر؟ پدر و پسر هر دو معروف به تشیع و ولای اهل بیت بوده‌اند.
