مَسیح (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مَسیح (به فتح میم) از
واژگان قرآن کریم و یکی از القاب
حضرت عیسی (علیه‌السلام) است.
این کلمه يازده بار در
قرآن مجید به كار رفته است.
مَسيح اين لفظ لقب حضرت عيسى بن مريم است.
درباره آن در «عيسى» سخن گفته‌ايم به آنجا رجوع شود.
به مواردی از
مَسيح که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(بِكَلِمَةٍ مِّنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ) (به كلمه‌اى (وجود با عظمتى) از سوى خود بشارت مى‌دهد كه نامش «مسيح، عيسى پسر مريم»)
(وَ قَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللّهِ) (و اينكه گفتند: «ما، مسيح- عيسى بن مريم-، پيامبر خدا را كشتيم.»)
(وَ لاَ تَقُولُواْ عَلَى اللّهِ إِلاَّ الْحَقِّ إِنَّمَا الْمَسِيحُ عِيسَى) (و درباره خدا، غير از حق نگوييد. مسيح- عيسى بن مريم- فقط فرستاده خدا)
(لَّن يَسْتَنكِفَ الْمَسِيحُ أَن يَكُونَ عَبْدًا لِّلّهِ) (هيچ گاه مسيح از اين ابا نداشت كه بنده خدا باشد.)
(إِنْ أَرَادَ أَن يُهْلِكَ الْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ) (اگر خدا بخواهد مسيح بن مريم)
(إِنَّ اللّهَ هُوَ الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ) («خداوند همان مسيح فرزند مريم است.»)
(مَّا الْمَسِيحُ ابْنُ مَرْيَمَ إِلاَّ رَسُولٌ) (مسيح فرزند مريم، فقط پيامبر خدا بود.)
(وَ قَالَتْ النَّصَارَى الْمَسِيحُ ابْنُ اللّهِ) (و نصارى گفتند: «مسيح پسر خداست.»)
(أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللّهِ وَ الْمَسِيحَ ابْنَ مَرْيَمَ) (در برابر خدا قرار دادند و همچنين مسيح فرزند مريم را.)
مسیح يازده بار در قرآن مجيد به كار رفته است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «مسیح»، ج۶، ص۲۵۶.
