مسائل اجتهادی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
به مسائل جایز الاجتهاد، به دلیل عدم وجود
حکم منصوص در آنها اطلاق میشود.
مسائل
اجتهادی، مسائلی است که
اجتهاد ، درباره آنها جایز است؛ بر خلاف مسائل منصوصه، که
اجتهاد در باره آنها جایز نیست.
اصولیون ،
اجتهاد در برابر نص را باطل میدانند و
در این مورد قاعدهای دارند که میگوید: «لامساغ للاجتهاد فی مورد النص»؛
یعنی
در مسئلهای که
نص قطعی السند و قطعی الدلالة درباره آن وجود دارد،
اجتهاد جایز نیست، مثل:
وجوب نماز ،
روزه ،
حرمت بیع ربوی و غیره که نصوص قطعی بر آنها دلالت دارد. اما مواردی که برای آنها دلیل وجود دارد، ولی سند یا دلالت آن و یا هر دو ظنی میباشد، یا مواردی که
در مورد آنها دلیلی وجود ندارد،
در زمره مسائل
اجتهادی قرار میگیرد.
حیطه مسائل
اجتهادی، بستگی به حیطه
اجتهاد دارد. مرحوم «
محقق حلی »
اجتهادی را که به
ظواهر ادله مستند باشد
اجتهاد نمیدانست، اما بعد، این دایره، شمول بیشتری پیدا نمود و شامل استنباط از ظواهر ادله نیز گردید.
فرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۷۲۹، برگرفته از مقاله «مسائل اجتهادی».