مرکب ناقص غیر تقییدی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مرکب
ناقص غیر تقییدی، به‌معنای مرکّب
ناقصِ فاقد نسبت تقییدی بین اجزا است.
مرکب ناقص، به دو قسم تقییدی و غیر تقییدی تقسیم می‌گردد.
مرکب ناقص تقییدی، لفظ مرکبی است که یکی از اجزای مرکب، قید جزء دیگر باشد.
مرکب
ناقص غیر تقییدی، آن است که جزء دوم قید جزء اول نباشد.
مرکب
ناقص غیر تقییدی، بر چند قسم است:
۱. مرکب
ناقص غیر تقییدی حذفی: مرکب
ناقصی است که بدون قید و تقییدی، از دو کلمه با حذف حرفی، ترکیب یافته باشد مانند عدد «یازده» که حرف «واو» حذف شده است.
۲. مرکب
ناقص غیر تقییدی ربطی: مرکب
ناقصی است که بدون قید و تقییدی، از یک حرف و یک
اسم ترکیب شده باشد مثل: «درْ خانه».
۳. مرکب
ناقص غیر تقییدی عطفی: مرکب
ناقصی است که دو کلمه ( اسم) بدون قید و تقییدی به وسیله
حرف عطف ( واو) ترکیب شده باشند مثل: «بیست و نه» و «خمسة و عشرون».
۴. مرکب
ناقص غیر تقییدی مزجی: مرکب
ناقصی است که از دو اسم بدون قید و تقییدی ترکیب یافته و
اسم عَلَم برای شخصی شده باشد. مثل: «حسن علی» و «حسین علی» و «محمد علی».
در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است:
• گرامی، محمدعلی، منطق مقارن.
• خوانساری، محمد، منطق صوری.
• مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.
• جرجانی، میر سید شریف، الکبری فی المنطق.
• علامه حلی، حسن بن یوسف، الجوهر النضید.
• فرصت شیرازی، میرزا محمد، اشکال المیزان.
• شیرازی، قطب‌الدین، درة التاج (منطق).
• تفتازانی، عبدالله بن شهاب‌الدين، الحاشیة علی تهذیب المنطق.
• قطب‌الدین رازی، محمد بن محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه.
• مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه.
پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «مرکب ناقص غیر تقییدی»، تاریخ بازیابی۱۳۹۶/۴/۱۱.
