مروه (مفردات‌قرآن)

مَرْوَه (به فتح میم و سکون راء و فتح واو) از واژگان قرآن کریم از عبادتگاه‌هاى خدا است. این واژه فقط یک بار در قرآن مجید ذکر شده است.

مَرْوَه صفا و مروه از عبادتگاه‌هاى خدا است. مروه كوهى است در كنار مسجد الحرام در مکّه ميان آن و كوه صفا محلّ سعی عمل حجّ و عمره است.

(إِنَّ الصَّفا وَ الْمَرْوَةَ مِنْ شَعائِرِ اللَّهِ‌) («صفا» و «مروه» از شعائر الهی است.)

واژه مَروَه فقط يک بار در كلام اللّه مجید آمده است.

۱.	↑ قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۲۵۰.
۲.	↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۳۸۹.
۳.	↑ بقره/سوره۲، آیه۱۵۸.
۴.	↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۲۴.
۵.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۳۸۵.
۶.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۵۸۰.
۷.	↑ طبرسی،فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۴۴۴.
۸.	↑ طبرسی،فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۱۳۱.
۹.	↑ بقره/سوره۲، آیه۱۵۸.