• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مرجل (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مِرْجَل (به کسر میم و سکون راء و فتح جیم) از واژگان نهج البلاغه به معنای دیگ است. از مشتقات این ماده در نهج البلاغه مَراجِل جمع مرجل است. این ماده سه بار در «نهج البلاغه» آمده است.



مِرْجَل (بر وزن منبر) به معنای دیگ و جمع آن مَراجِل است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره عایشه فرموده: «وَ اَمّا فُلانَةُ فَاَدْرَکَها راْیُ الْنِّساءِ وَ ضِغْنٌ غَلا فی صَدْرِها کَمِرْجَلِ الْقَیْنِ وَ لَوْ دُعیَتْ لِتَنالَ مِنْ غَیْری ما اَتَتْ اِلَیَّ لَمْ تَفْعَلْ وَ لَها بَعْدُ حُرْمَتُها الاْولَی وَ الْحِسابُ عَلَی اللهِ» «اما عایشه او را کم فکری زنان گرفت و کینه‌ای‌ که در سینه‌اش مانند دیگ آهنگر نسبت به من می‌جوشد، اگر از او می‌خواستند این لشکرکشی را درباره غیر من انجام دهد نمی‌داد، با وجود این احترام اوّلی برای اوست، حساب او که این همه بی‌گناهان را به کشتن داد بر خدا است.» (شرح‌های خطبه: )
آفرین به این مروّت و جوانمردی عایشه در جواب این کرامت‌ها گفت: «ما ازددت یابن ابی طالب الّا کرما.»
آنگاه که از اهل کوفه خواست به یاری‌اش به بصره آیند به آن‌ها چنین نوشت: «وَ اعْلَموا اَنَّ دارَ الْهِجْرَةِ قَدْ قَلَعَتْ بِاَهْلِها وَ قَلَعوا بِها وَ جاشَتْ جَیْشَ الْمِرْجَلِ وَ قامَتِ الْفِتْنَةُ عَلَی الْقُطْبِ... » «بدانید مدینه اهل خود از جا کنده و آن‌ها نیز او را از جا کنده‌اند (یعنی همه به یاری من بیرون شده‌اند) و جوشیده است مانند جوشیدن دیگ و فتنه بر قطب مملکت و امام مسلمین (در بصره) بر پا شده است.» (شرح‌های نامه: )
به هنگام ملاقات دشمن چنین می‌گفت: «اللَّهُمَّ قَدْ صَرَّحَ مَکْنونُ الشَّنَآنِ وَ جاشَتْ مَراجِلُ الاَْضْغانِ. اللَّهُمَّ اِنّا نَشْکوا اِلَیکَ غَیْبَةَ نَبیِّنَا وَ کَثْرَةَ عَدوِّنا وَ تَشَتُّتَ اَهْوائِنا» (خداوندا! عداوت این‌ها آشکار گردیده و دیگ‌های کینه‌شان به جوش آمده. خداوندا! شکایت خود را به سوی تو می‌آوریم که پیامبر از میان ما رفته، دشمنان ما فراوان و خواسته‌هایمان پراکنده شده است.) (شرح‌های نامه: )


این ماده سه بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۳۶.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۳۸۱.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۳۵، خطبه۱۵۶.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۶۳، خطبه۱۵۴.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۲۱۸، خطبه۱۵۶.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۳۳، خطبه۱۵۶.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۴۷۰.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۴۷۱-۴۷۳.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۶، ص۱۳۳-۱۳۶.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۲۶۸.    
۱۱. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۱۸۹.    
۱۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۵۸۳، نامه۱.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۳، نامه۱.    
۱۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۳۶۳، نامه۱.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۶۵، نامه۱.    
۱۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۵۷۴.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۵۷۹.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۹، ص۳۱-۳۲.    
۱۹. خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۳-۴.    
۲۰. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۶.    
۲۱. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۵۹۹، نامه۱۵.    
۲۲. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۱۷، نامه۱۵.    
۲۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۳۷۳-۳۷۴، نامه۱۵.    
۲۴. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۸۳، نامه۱۵.    
۲۵. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۶۶۰-۶۶۱.    
۲۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۶۶۲.    
۲۷. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۹، ص۱۹۵-۱۹۶.    
۲۸. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۸، ص۱۸۵-۱۸۷.    
۲۹. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۵، ص۱۱۲.    
۳۰. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۳۵، خطبه۱۵۶.    
۳۱. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۵۸۳، نامه۱.    
۳۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۵۹۹، نامه۱۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «مِرْجَل»، ج۱، ص۴۳۶۴۳۷.    






جعبه ابزار