• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مرب (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





مُرَب (به ضم میم و فتح راء) از واژگان نهج البلاغه به معنای ملازمت است. این واژه مصدر میمی است و فقط یک بار در «نهج البلاغه» به کار رفته است.



مُرَب ملازمت و آن مصدر میمی است. گویند: «اربّ بالمکات اربابا: لزمه و اقام به.»


امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره خلقت کون فرموده: «ثُمَّ اَنْشاَ سُبْحانَهُ ریحاً اعْتَقَمَ مَهَبَّها وَ اَدامَ مُرَبَّها» یعنی «پس خدای سبحان بادی به وجود آورد که محل وزیدن آن را عقیم ولی ملازمت آن را دائمی کرد.» (شرح‌های خطبه: )


این واژه فقط یک بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۲۷.    
۲. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج۲، ص۳۳۶.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۹، خطبه۱.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۱۱، خطبه۱.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۴۰، خطبه۱.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۵، خطبه۱.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۸۹.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۲۹۸.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱، ص۱۳۹.    
۱۰. خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۳۷۵.    
۱۱. ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۸۳.    
۱۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۹، خطبه۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «مرب»، ج۱، ص۴۲۷.    






جعبه ابزار