• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مَدَن (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: مدینه (ابهام‌زدایی).


مَدَن (به فتح میم و دال) از واژگان نهج البلاغه به معنای اقامت است. این کلمه چهار بار در نهج‌ البلاغه آمده است.مُدون (به ضم میم) به معنى اقامت است.



مَدَن مُدون به معنى اقامت است: «مَدَنَ بالمكان مُدُوناً: اقام» شهر را از آن جهت مدينه گويند كه مردم در آن اقامت دارند.


حضرت علی (علیه‌السلام) به طلحه و زبیر نوشته: گفته‌ايد كه من عثمان را كشته‌ام: «فَبَيْنِي وَ بَيْنَكُمَا مَنْ تَخَلَّفَ عَنِّي وَ عَنْكُمَا مِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ...» ميان من و شما شاهد است آن كه از اهل مدينه از من و از شما هر دو تخلّف كرده است. (شرح‌های نامه: )
و حضرت در جایی دیگر فرموده: «أَيْنَ أَصْحَابُ مَدَائِنِ الرَّسِّ ... وَ مَدَّنُوا الْمَدَائِنَ» يعنى «شهرها را بنا كردند» (شرح‌های خطبه: ) كه در «رسّ» گذشت. در خطبه ۱۶۴ نهج البلاغه نیز آمده است.


این کلمه چهار بار در نهج‌ البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۹۶۸.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۳۱۵.    
۳. شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۵، ص۱۷۸.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۳۱، نامه ۵۴.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ص۱۲۳، نامه ۵۴.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۴۶، نامه ۵۴.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۹۷، نامه ۵۴.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۱۲.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۱۴.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۱، ص۱۶۴.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۰، ص۳۲۸.    
۱۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۱۳۱.    
۱۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۰۹، خطبه ۱۸۲.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ص۱۲۸، خطبه ۱۷۷.    
۱۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۶۳، خطبه ۱۸۲.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۰۷، خطبه ۱۸۲.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۱۱.    
۱۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۱۱.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۴، ص۴۵۷.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۳۳۲.    
۲۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۰، ص۹۴.    
۲۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۶۰، خطبه ۱۶۴.    
۲۳. عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ص۸۶، خطبه ۱۶۲.    
۲۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۳۵، خطبه ۱۶۲.    
۲۵. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۷۳۱، نامه ۵۴.    
۲۶. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۰۹، خطبه ۱۸۲.    
۲۷. السید الشریف الرضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۳۶۰، خطبه ۱۶۴.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «مدن»، ج۲، ص۹۶۸.    






جعبه ابزار