محمود بن فرج نیسابوری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمود بن فرج نیسابوری، یکی از مدعیان
نبوت در قرن سوم قمری و عصر
عباسیان بود. او به دستور
متوکل مورد ضرب و شتم یاران خود قرار گرفت و در اثر همان ضربات به
سال ۲۳۵ ق درگذشت.
محمود بن فرج نیسابوری، اهل
سامرا بود. او ادعای پیامبری کرد و اظهار داشت که
ذوالقرنین است. پاره‌ای از مردم از او پیروی کردند. وی را همراه با پیروانش نزد متوکل بردند. متوکل دستور داد او را بزنند. وی به سختی مورد ضرب و شتم قرار گرفت و سپس وی را به کنار دروازه‌ای ـ که محل اجتماع مردم بود ـ بردند. او به ناچار ادعای خود را دروغ خواند. کتابی را نزد او آوردند که خود آن را جمع‌آوری کرده بود و درباره‌اش می‌گفت: این
قرآن است و
جبرئیل آن را بر من فرود آورده است. به هر حال وی را آن قدر زدند که در اثر ضربات وارده جان سپرد، سایر یاران او را نیز زندانی کردند. در میان این افراد نیز پیرمردی بود که داعیه پیامبری داشت و مدعی بود که
وحی بر او نازل می‌شود.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۵۱۴.
