محمدعظیم اکسیر اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمدعظیم
اکسیر اصفهانی، شاعر ادیب قرن دوازدهم هجری در اصفهان بوده است.
محمّدعظیم اصفهانی متخلّص به «
اکسیر»، شاعر ادیب قرن دوازدهم هجری در
اصفهان بوده است. وی نزد
محمّدنصیر فایض ابهری فنون شعر و ادب را آموخته و سپس به
هندوستان رفته و ملازمت نظام‌الملک آصف‌جاه و صغدر جنگه را اختیار کرده و عاقبت در سال ۱۱۶۹ق در بنگاله وفات یافته است.
دیوان اشعار او شامل ۹۳۲۶ بیت در کتابخانه میرزا جعفر سلطان القرائی تبریزی وجود داشته و شاعر در آخر آن نوشته است:
«حرره العبد الفقیر محمّدعظیم
الاکسیر فی قریه کالبی من بلاد هند فی ۱۱۵۰».
نسخه دیگری از دیوان
اکسیر به شماره ۹۰۲۳ در کتابخانه مجلس شورای اسلامی در تهران موجود است.
«
مثنوی شاهد و مشهود» هم از منظومه‌های اوست که در کتابخانه معتمدالدّوله فرهاد میرزا وجود داشته است. این بیت از اوست:
"جلوه آن سرو قامت دیده‌ام ••• من به چشم خود قیامت دیده‌ام".
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۴۴۸.
