محمدعظیم اکسیر اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمدعظیم اکسیر اصفهانی، شاعر ادیب قرن دوازدهم هجری در اصفهان بوده است.
محمّدعظیم اصفهانی متخلّص به «اکسیر»، شاعر ادیب قرن دوازدهم هجری در
اصفهان بوده است. وی نزد
محمّدنصیر فایض ابهری فنون شعر و ادب را آموخته و سپس به
هندوستان رفته و ملازمت نظام‌الملک
آصف
جاه و صغدر جنگه را اختیار کرده و عاقبت در سال ۱۱۶۹ق در بنگاله وفات یافته است.
دیوان اشعار او شامل ۹۳۲۶ بیت در کتابخانه میرزا جعفر سلطان القرائی تبریزی وجود داشته و شاعر در آخر آن نوشته است:
«حرره العبد الفقیر محمّدعظیم الاکسیر فی قریه کالبی من بلاد هند فی ۱۱۵۰».
نسخه دیگری از دیوان اکسیر به شماره ۹۰۲۳ در کتابخانه مجلس شورای اسلامی در تهران موجود است.
«
مثنوی شاهد و مشهود» هم از منظومه‌های اوست که در کتابخانه معتمدالدّوله فرهاد میرزا وجود داشته است. این بیت از اوست:
"جلوه آن سرو قامت دیده‌ام ••• من به چشم خود قیامت دیده‌ام".
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۴۴۸.
