میراز محمّدحسین ادیب فرزند حاج‌میرزا عبدالرحیم سمیرمی از فضلاء و هنرمندان اوایل قرن چهاردهم هجری. پدرش از خوشنویسان معروف عهد قاجاریه است. خود او در علوم دینی مهارت داشت و خط‌شناس زبردست و خوش‌ذوقی بود. او کتابخانه‌ای بزرگ با چندین هزار جلد کتاب داشت که پس از فوتش به کتابخانه آیت‌اللّه بروجردی اهداء شد. وی عمر خود را در تجرّد و بدون زن و فرزند سپری ساخت و در حدود ۸۰ سالگی در قم وفات یافته و در یکی از حجره‌های صحن مرقد مطهر حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) مدفون شد.
