محمدحسین بن شاه‌محمد ملاباشی تبریزی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمدحسین
بن شاه
محمد ملاباشی
تبریزی اصفهانی، از
علماء و صاحب منصبان اواخر
دوره صفویه در
اصفهان می‌باشد.
ملّامحمّدحسین ملّاباشی
بن ملّاشاه
محمّد تبریزی، از
علماء و صاحب منصبان اواخر
دوره صفویه است.
صاحب
تتمیم امل الآمل درباره او می‌نویسد: «من اعاظم العلماء و افاخم الفضلاء کان متقناً فی العلوم مع اتّقان و تحقیق و امعان و تدقیق».
[همچنین صاحب تتمیم می‌نویسد: ملّامحمّدحسین ۳بار کتاب «
الشافی» تالیف
سیّدمرتضی را
تدریس کرده و بر آن حواشی نافعه نگاشته است که شاهدی بر مقام علمی او در تحقیق و تدقیق است.
] از قرائن بر می‌آید پدرش و خودش اهل علم بوده و در
اصفهان اقامت داشته‌اند. در سال ۱۱۲۷ه. ق
شاه سلطان حسین صفوی منصب «ملّاباشی» را پس از وفات ملّاباشی آن عصر مرحوم
میرمحمّدباقر خاتون‌آبادی به وی تفویض کرد.
در
مجمع التواریخ در ذکر اوضاع پریشان مملکت در زمان شاه سلطان حسین می‌نویسد: «ندمای شاه سلطان حسین دو کس بودند یکی میرزا رحیم حکیم‌باشی و دوم ملّامحمّدحسین ملّاباشی» و پس از ذکر مطالبی می‌نویسد: «پس از گرفتاری فتحعلی‌خان، ملّاباشی به دست خود یا به دست پسر خود چشم او را از حدقه در آورد...»
[کتاب «اثبات واجب» از تالیفات ملّامحمّدحسین
تبریزی است که آن را به سال ۱۱۰۱ق تالیف نموده و به شماره ۸۰۰/۱۶ در کتابخانه مدرسه مروی تهران موجود است.
]سال فوت او به دست نیامد.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۶۸۳-۶۸۴. \
