محمدحسن بن محمدنصیر منشی حسینی مرعشی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمدحسن بن محمدنصیر منشی حسینی مرعشی اصفهانی، شاعر و
ادیب، منشی و خوشنویس
قرن سیزدهم هجری در
اصفهان می‌باشد.
میرزا محمّدحسن منشی ابن میرزا محمّدنصیر حسینی مرعشی ابن سیّدمحمّدجعفر صافی، شاعر و
ادیب، منشی و خوشنویس
قرن سیزدهم هجری.
وی از منشیان عهد
فتحعلی شاه قاجار بود و در زمان سلطان محمّد میرزا (
سیف‌الدوله قاجار) در دارالانشاء به فعالیت مشغول بود. در زمان محمّد شاه به منصب وقایع‌نگاری برگزیده شد. علاوه بر احاطه بر فنون ادب و انشاء، خط شکسته را نیز خوش می‌نوشت و
غزل و
قصیده را با مهارت می‌سرود.
این دو بیت از قصیده‌ای که در مدح منوچهر گرجی (معتمدالدوله) حاکم
اصفهان سروده نقل می‌شود:
یا رب آن گیسوی مشکین نرسد هیچ گزندش ••••• که هزاران دل عشاق اسیر است به بندش
هیچ دل نیست که آشفته نگردیده از آن مو ••••• هیچ صیدی نبود خسته ز آسیب کمندش
وی در سال ۱۲۳۲ق نسخه‌ای از کتاب «
کلیات سعدی» را به
خط نستعلیق در اصفهان نوشته است. کتاب در کتابخانه جامع گوهرشاد مشهد موجود است.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۵۶۴.
