حاج میرزا محمّد جعفرمیردامادی بن حاج میرزا محمّد علی بن سیّد محمّد مؤمن بن سیّد محمّد باقر بن میر محمّد اشرف سِدِهی اصفهانی، عالم فاضل متّقی، از علمای اواخر دوره قاجاریه. وی در اصفهان نزد حاج شیخ محمّدعلی مسجدشاهی (ثقةالاسلام)، آقاسیّدمحمّدباقر درچه‌ای و آقامیرزا بدیع درب امامی به تحصیل پرداخت. سپس به سِدِه [خمینی شهر فعلی] بازگشت و به ترویج دین و اقامه جماعت و حل مشکلات مردم مشغول شد. وی سرانجام در ذیحجة الحرام ۱۳۳۲ق. وفات یافته و در مقبره جدّ اعلای خود میرمحمّداشرف در سِدِه مدفون شد. وی تقریرات درس مرحوم درچه‌ای در باب مباحث «الفاظ» «استصحاب» و «حجیّت ظن» را به خط خود نوشته که فرزند او سیّدجمال‌الدّین صهری، با مقدار زیادی کتاب به کتابخانه حضرت امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) در نجف اشرف اهداء نمود.
[۱]مهدوی، سیدمصلح‌الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۲۳۷.
[۲]علوی عاملی، میرسیداحمد بن زین‌العابدین، لطائف غیبیّه، مقدمه ص۳۱.
[۳]میردامادی، سیدباقر، خمینی شهر شهری که از نو باید شناخت، ص۳۰۶-۳۰۷.
