از محضر او مستفیض می‌شدند.] «کمالات نفسانی علمی و عملی و پرهیزگاری ایشان به اقصی الغایه رسیده، بود و در خطب جمعه و جماعت به محض شروع اشک جاری بود، از چشم‌های ایشان تا فراغ»
[۵]رضوانی، صالح‌عبدالله، تذکرة الانساب، به نقل از کرمانشاهی، آقااحمد، مرآت الاحوال جهان نما، ج۱، ص۲۶۱.
۲. «دیوان اشعار» ۳. «رسائل فقهی» ۴. «غدیریه» که در رمضان ۱۱۲۵ق از نظم آن فراغت حاصل نموده است. نسخه‌ای از آن در کتابخانه مجدالدّین (نصیری) در تهران موجود است.
او صاحب فرزندانی بوده که ۴ تن از آنها به نام‌های ابوالحسن، ابراهیم، محمّدکاظم و محمّدباقر در قحطی در حین محاصره اصفهان به دست افاغنه تحت فرمان محمود افغان، فوت شده‌اند.
علت شهرت او به الماسی آن است که پدرش قطعه الماسی در جای دو انگشت مبارک امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) در ضریح مطهّر نصب نمود که قیمتش در آن زمان هفت هزار تومان بود.
[۱۰]مهدوی، سیدمصلح‌الدین،دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۴۲۱.
