محمدباقر بن زین‌العابدین یزدی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ملّامحمّدباقر بن زین‌العابدین بن محمدطاهر
یزدی، دانشمند و ریاضیدان معروف
قرن یازدهم هجری در
اصفهان می‌باشد.
ملّامحمّدباقر بن زین‌العابدین بن محمدطاهر
یزدی، دانشمند و ریاضیدان معروف قرن یازدهم هجری است. در جوانی به
اصفهان آمد و نزد دانشمندان این شهر خصوصاً
شیخ بهائی به تحصیل پرداخت و در اغلب علوم مهارت یافت و به تدریس هیئت و
ریاضی مشغول شد. فرزندش محمّدحسین و نیز شیخ محمّدحسین اردبیلی و دامادش سیدمحمدباقر اردوبادی از شاگردان او به شمار می‌روند.
این کتاب‌ها و رساله‌ها از تالیفات اوست:
۱. «عیون الحساب»، مهمترین تالیف او است که نواده‌اش محمّدباقر بن محمّدحسین
یزدی آن را شرح نموده است. ۲. «شرح المقاله العاشره من تحریر اصول اقلیدس» ۳. «حاشیه بر تحریر الکره و الاسطوانه» ۴. «شرح الاشکال الکریه» منالاوس ۵. «فتوحات غیبیه فی براهین اعمال الهندسیه» که به
فارسی در شرح «براهین الاعمال الهندسیّه» تالیف
ابوالوفاء بوزجانی نوشته شده است. ۶. «حاشیه بر اکر ثاوذوسیوس» ۷. «مطالع الانوار فی معرفة الاسطرلاب» که به فارسی به نام شاه صفی و در باب شناختن جهت
قبله تالیف گردیده است. ۸. «حاشیه علی التکمله» ۹. «تحصیل العددین المتحابین» به
عربی.
وی تا سال ۱۰۴۷ه. ق در قید حیات بوده و تاریخ دقیق درگذشت او معلوم نیست.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۱۰۱.
