محمدباقر بن زینالعابدین یزدی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ملّامحمّدباقر بن زینالعابدین بن محمدطاهر یزدی، دانشمند و ریاضیدان معروف
قرن یازدهم هجری در
اصفهان میباشد.
ملّامحمّدباقر بن زینالعابدین بن محمدطاهر یزدی، دانشمند و ریاضیدان معروف قرن یازدهم هجری است. در جوانی به
اصفهان آمد و نزد دانشمندان این شهر خصوصاً
شیخ بهائی به تحصیل پرداخت و در اغلب علوم مهارت یافت و به تدریس هیئت و
ریاضی مشغول شد. فرزندش محمّدحسین و نیز شیخ محمّدحسین اردبیلی و دامادش سیدمحمدباقر اردوبادی از شاگردان او به شمار میروند.
این کتابها و رسالهها از تالیفات اوست:
۱. «عیون الحساب»، مهمترین تالیف او است که نوادهاش محمّدباقر بن محمّدحسین یزدی آن را شرح نموده است. ۲. «شرح المقاله العاشره من
تحریر اصول
اقلیدس» ۳. «
حاشیه بر
تحریر الکره و الاسطوانه» ۴. «شرح الاشکال الکریه» منالاوس ۵. «فتوحات غیبیه فی براهین اعمال الهندسیه» که به
فارسی در شرح «براهین الاعمال الهندسیّه» تالیف
ابوالوفاء بوزجانی نوشته شده است. ۶. «
حاشیه بر اکر ثاوذوسیوس» ۷. «مطالع الانوار فی معرفة الاسطرلاب» که به فارسی به نام شاه صفی و در باب شناختن جهت
قبله تالیف گردیده است. ۸. «
حاشیه علی التکمله» ۹. «تحصیل العددین المتحابین» به
عربی.
وی تا سال ۱۰۴۷ه. ق در قید حیات بوده و تاریخ دقیق درگذشت او معلوم نیست.
مهدوی، سیدمصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۱۰۱.