آقا محمّداسماعیل خواجویی ثانی، فرزند آقا محمّدجعفر بن ملاّمحمّداسماعیل خواجویی، از علماء و فضلاء اصفهان، و احتمالاً از شاگردان پدر خود و آخوند ملاّعلی نوری و دیگران بوده است. در ۲۵ ربیع‌الاوّل سال ۱۲۸۲ وفات یافت، و در تخت فولاد، در جنب قبرجدّ خویش مدفون گردید. وی یکی از کسانی است که در ماه رجب سنه ۱۲۵۶ تصدیق بر صحّت نسب میرجهانی جوشقانی نوشته، و صورت آن در کتاب سبیکه البیضاء تالیف حاج میرمحمّدحسن میرجهانی محمّدآبادی جرقویی ص۷۹ درج شده است. کفّاش شاعر اصفهانی در مرثیّه و مادّه تاریخ وفات او گوید: زین جهان چون که به فرمان خداوند جلیل کرد منزل به گلستان بقا اسمعیل حال کفّاش به تاریخ وفاتش تو بگو: «شد ز دنیا سوی بستانِ جنان اسمعیل»
[۱]مهدوی، سیدمصلح‌الدین، مختصری از تاریخچه محلّه خواجو، ص۷۴-۷۵.
[۲]مهدوی، سیدمصلح‌الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۱۹۸.
[۳]مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۲۶۹-۲۷۰.
[۴]مهدوی، سیدمصلح‌الدین، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص۱۱۴.
