مولانا محمد یوسف بنوری اصالتاً اهل ولایت (استان) لغمان افغانستان است. بعد از تشکیل پاکستان دارالعلومی در کراچی تأسیس کرد. متبحّر در علوم بود. در مصر با صاحب تفسیر طنطاوی (علامهطنطاوی) مباحثه داشت و تفسیر او را نقد و بررسی مینمود. بعدها طنطاوی از وی به عنوان «استاد» نام میبرد و اشتباهاتی را که مولانا محمد یوسف گوشزد کرده بود پذیرفت. کتابهای زیادی دارد و بر ترمذی شرح نوشته. بر فارسی و عربی تسلّط داشت و به کشورهای زیادی سفر کرد.