محمد تقی سپهر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محمدتقی سپهر، معروف به
لسان الملک (م ۱۲۹۷ ق) پس از تحصیل مقدمات علوم قدیم، به فنون
شعر و
عروض و
قافیه پرداخت. در جوانی از
کاشان به
تهران آمد و به خدمت همشهری خود، مرحوم صبا
ملک الشعرای
فتحعلی شاه، رسید و به تشویق صبا به تألیف کتابی در علم
قافیه مشغول شد؛ ولی به علت فوت صبا در سال ۱۲۳۸، این کار ناتمام ماند و میرزا محمد تقی به
کاشان برگشت و در آنجا محمود میرزا، پسر
فتحعلی شاه حکمران
کاشان، او را به منادمت خود برگزید و به او تخلّص
سپهر داد. سپس از طرف
فتحعلی شاه به
تهران دعوت شد و در سلک اعضای دیوان درآمد.
سپهر در عهد
محمدشاه مداح خاص شاه و منشی و مستوفی دیوان شد و به نوشتن کتاب
ناسخ التواریخ مأموریت یافت. این کتاب، که تاریخ عمومی است، به وقایع تاریخی از ابتدای خلقت تا سال ۱۲۷۳ ق پرداخته است. تلاشهای او موجب شد تا پس از چندی،
ناصرالدین شاه به او لقب «
لسان الملک» دهد.
براهین العجم
اسرارالانوار
دیوان اشعار
ناسخ التواریخ.
وفات
سپهر در هفدهم
ربیع الثانی ۱۲۹۷ ق در تهران اتفاق افتاد و جسد او را به
نجف اشرف منتقل ساختند.
سایت اندیشه قم