محمد بن یزداد مروزی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوعبدالله محمد بن یزداد مروزی (م
۲۳۰ق)، از کاتبان، شاعران و وزیران
خلفای عباسی در
قرن سوم هجری قمری بود.
ابوعبدالله محمد بن
یزداد بن سوید مروزی بغدادی وزیر کاتب،
دهخدا با توجه به نام پدر وی، بر آن است که محمد بن
یزداد در اصل ایرانی بود،
هر چند سالیانی دراز در
سامرا زیست.
وی در دربار
مامون عباسی (خلافت
۱۹۸-
۲۱۸ق) سمت کتابت را بر عهده داشت و نیز از وزیران معروف او بود و مدت پانزده سال وزارت کرد. مروزی زمانی به همراه مامون به
دمشق مسافرت کرد و داستان‌هایی از او نقل کرده که پسرش
عبدالرحمان و
محمد بن جهم سمری از وی حکایت کرده‌اند.
او پس از مرگ مامون همچنان به سمت وزارت اشتغال داشت و تا روزگار خلیفه
واثق (خلافت
۲۲۷-
۲۳۲ق) زنده بود.
نقل است که مدتی
سلیمان بن وهب نزد
ابن یزداد به کتابت مشغول بود و از خواص وی محسوب می‌شد، ولی سرانجام به دلیل
سعایت علیه وی او را از خود طرد کرد. مروزی فردی بلیغ، ادیب و از شاعران معروف عصر خویش بود و در رثای مامون اشعاری نیز دارد که مشهور است.
او سرانجام به سال ۲۳۰ق در سامرا وفات کرد
و دارای دیوان شعر و کتاب الرسائل است که برخی آن را نقل کرده‌اند.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۴۰، برگرفته از مقاله «محمد مروزی».
