محمد بن علی حلبی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوجعفر محمد بن علی بن ابی شعبه حلبی (م پیش از
۱۴۸ق)، از فقهای
شیعه، راویان مورد اعتماد و
ثقه و از اصحاب
امام باقر و
امام صادق (علیهماالسلام) بود که از ایشان روایت نقل کرده است.
ابوجعفر
محمد بن علی بن ابی شعبه حلبی
کوفی، اهل
کوفه و از
آل ابی شعبه بود.
پدرش
ابوشعبه و برادرانش
عبیدالله،
عمران و
عبدالاعلی همگی از راویان بزرگ و معروف
کوفه بودهاند.
چون برای تجارت به
حلب میرفتند،
از اینرو به حلبی ملقب گردیدند.
او از فقهای شیعه
و از اصحاب امام باقر
و امام صادق (علیهماالسلام) بود
و از آن دو بزرگوار روایت کرده است.
محدثانی چون
ابن مسکان،
صفوان،
ابی جمیله مفضل بن صالح،
ابان بن عثمان و
حماد بن عثمان از او روایت کردهاند.
رجالنویسان شیعه این خاندان را بسیار ستوده و آنان را ثقه، موجّه و غیرقابل طعن دانستهاند.
وی در اسناد ۴۱ روایت واقع شده است. در دوران حیات امام صادق (علیهالسّلام) درگذشت.
از آثارش کتاب تفسیر و کتابی در باب حلال و حرام میباشد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۸۶، برگرفته از مقاله «
محمد حلبی».