محمد بن عبدالله کرخی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوجعفر محمد بن عبدالله کرخی (زنده در نیمه نخست
قرن سوم هجری)، از اصحاب
امام جواد و
امام هادی (علیهماالسلام) و محدثی ضعیف،
غالی و سازنده حدیث بود.
ابوجعفر محمد
بن عبدالله بن مهران کرخی، از اصحاب امام جواد و امام هادی (علیهماالسلام) بود
و از پدرش
عبدالله،
عبدالملک بن بشیر و
علی بن جعفر حدیث نقل کرد. کسانی چون
احمد برقی (م
۲۸۰ق)،
صالح بن ابی حماد و
ابراهیم بن اسحاق احمر از او روایت نقل کردهاند.
رجالنویسان او را محدثی ضعیف، غالی، سازنده حدیث،
دروغگو و دارای حدیث و مذهب نادرست خواندهاند.
تالیفات او عبارتاند از: الممدوحین و المذمومین
مناقب ابی الخطاب النوادر الملاحم التبصره مقتل ابی الخطاب و القباب.
نجاشی مینویسد: از میان تالیفات
کرخی، تنها کتاب النوادر او دارای مطالب درست و حق است و در دیگر آثار، او حق و باطل را به هم درآمیخته است.
گفتنی است وی عموی ابن خانبه
محمد بن احمد بن عبدالله کرخی است که از محدثان
موثق شیعه میباشد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۳۲، برگرفته از مقاله «محمد
کرخی».