یکی از نویسندگان معاصر درباره او می‌نویسد: «حضرت ابوالفضل علیه السلام در میان فرزندان خویش، علاقه تامی به محمد داشته به حدی که آن پسر را از خود جدا نمی‌کرده است. در عین حال پس از شهادت برادران، شمشیر به کمرش بست و اذن جنگ برای او حاصل نمود و فرمود: ای نور دیده، از محنت آباد جهان به سوی خرّم آباد جنان، رهسپار شو که ساعتی نمی‌گذرد به تو ملحق خواهم شد. محمد دست عموی خویش، حسین بن علی بنابیطالب علیه السلام را بوسید و با عمه‌ها وداع کرد و به میدان شتافت. جنگ او در کتب مقاتل دیده نمی‌شود ولی ابن شهرآشوب و دیگران محمد بن عباس علیه السلام را در شمار شهدای کربلا آورده‌اند. قاتل وی نیز عنصری تبهکار و سنگدل از طایفه بنی دارم است که داغ او را به دل پدرش قمر بنی هاشم گذاشت. شهادت این پسر چهارده یا پانزده ساله پدرش را سخت بیازرد.
