• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمد بن سالم کندی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


محمد بن سالم بن ابی سلمه کندی (قرن سوم هجری)، از راویان شیعه که برخی وی را مدح و برخی ضعیف دانسته‌اند.


محمد بن سالم بن ابی سلمه کندی سجستانی، از جزئیات زندگی وی اطلاعی در دست نیست. برابر آنچه رجالیون شیعه آورده‌اند، وی حدیث را از پدرش شنیده
[۱] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۳۶۲.    
و چنان‌که ابن داود ذکر کرده، وی از امامان معصوم (علیهم‌السلام) بی‌واسطه روایتی نقل نکرده است.
[۲] حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۱۷۲.    
از وی کسانی چون علویة بن متویة بن علی بن سعد،
[۳] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۳۲۲.    
علی بن محمد بن ابی سعید قزوینی
[۴] شیخ طوسی، الفهرست، ص۱۴۰.    
و علی بن محمد بن علی بن سعد اشعری مشهور به ابن متویه از رجال اواخر قرن سوم یا اوایل قرن چهارم، روایت کرده‌اند.
[۵] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۴۲۷.
گرچه کندی به نوشته ابن داود، مورد مدح کشّی رجال‌شناس مشهور بود،
[۶] حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۱۷۲.    
اما علامه حلّی وی را فردی ضعیف دانسته است.
[۷] علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۴۰۴.    


گفته شده که کندی دارای تألیفی به نام کتاب الحدیث بود،
[۸] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۶۲.    
ولی نجاشی آن را تألیف پدرش سالم خوانده است.
[۹] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۳۶۲.    


تاریخ وفات وی معلوم نیست، ولی به استناد ابن متویه که از رجال قرن سوم است و نیز روایتی که با یک واسطه از امام رضا (علیه‌السلام) نقل می کند،
[۱۰] علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۵۳، ص۸۹.    
می‌توان وفات او را نیز مربوط به همین قرن دانست.
[۱۱] ابن شهر آشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ص۱۰۱.    
[۱۲] قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۵، ص۲۱۳.    
[۱۳] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۱۱۵.    
[۱۴] استرآبادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۵، ص۳۲۳.    
[۱۵] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۳۰، ص۵۵.    
[۱۶] خوئی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۷، ص۱۱۳.    
[۱۷] نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۷، ص۱۰۵.    
[۱۸] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۸، ص۱۹۶.    


۱. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۳۶۲.    
۲. ↑ حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۱۷۲.    
۳. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۳۲۲.    
۴. ↑ شیخ طوسی، الفهرست، ص۱۴۰.    
۵. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۴۲۷.
۶. ↑ حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۱۷۲.    
۷. ↑ علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۴۰۴.    
۸. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۶۲.    
۹. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۳۶۲.    
۱۰. ↑ علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۵۳، ص۸۹.    
۱۱. ↑ ابن شهر آشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ص۱۰۱.    
۱۲. ↑ قهپایی، عنایت‌الله، مجمع الرجال، ج۵، ص۲۱۳.    
۱۳. ↑ اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۱۱۵.    
۱۴. ↑ استرآبادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۵، ص۳۲۳.    
۱۵. ↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۳۰، ص۵۵.    
۱۶. ↑ خوئی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۷، ص۱۱۳.    
۱۷. ↑ نمازی شاهرودی، علی، مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۷، ص۱۰۵.    
۱۸. ↑ مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانة الادب، ج۸، ص۱۹۶.    


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۳۳، برگرفته از مقاله «محمد کندی».


رده‌های این صفحه : راویان شیعه قرن ۳ (قمری) | راویان ضعیف | شخصیت‌های قرن 3 (قمری) | مؤلفان قرن 3 (قمری)
جعبه ابزار