• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمد بن سائب کلبی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مقالات مرتبط: محمد بن سائب کلبی (تفسیرومفسران).

ابونضر محمد بن سائب کلبی (م ۱۴۶ق)، از عالمان به انساب و مفسران قرن دوم هجری قمری در کوفه بود.


ابونضر محمد بن سائب بن بشر نسابه کلبی اخباری کوفی، اهل کوفه
[۱] ابن ابی حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۷، ص۲۷۰.    
و از قبیله کلب بن وبره
[۲] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۱۳۳.    
یا بنی عبدود بود
[۳] مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۲۵، ص۲۴۷.    
و از اصحاب امام باقر و امام صادق(علیهماالسلام)
[۴] شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۱۳۶.
[۵] شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۲۸۹.    
به شمار می رفت و از امام باقر و امام صادق(علیهماالسلام)
[۶] حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۱۷۲.    
و افرادی چون شعبی،
[۷] ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۳، ص۵۵۶.    
ابی صالح
[۸] خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهیب تهذیب الکمال، ص۳۳۷.    
و دیگران روایت کرده است و محدثانی چون فرزندش هشام،
[۹] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۶، ص۲۴۸.    
سفیان ثوری
[۱۰] ابن ابی حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۷، ص۲۷۰.    
و ابومعاویه
[۱۱] ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۳، ص۵۵۶.    
از او حدیث نقل کرده اند. وی از شاگردان ابی صالح، جریر و فرزدق بود
[۱۲] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۶، ص۲۴۹.    
و از علمای کوفه محسوب می شد و در تفسیر و تاریخ گذشتگان
[۱۳] ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۲۴.    
تبحر داشت و به همین‌جهت سلیمان بن علی عباسی، والی بصره، منزلش را محل تدریس ایشان قرار داد تا برای مردم تفسیر قرآن بگوید.
[۱۴] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۱۳۳.    
برخی از رجال‌نویسان اهل‌سنت او را در نقل حدیث ضعیف دانسته‌اند و برخی معتقدند که او از سبئی‌ها، پیروان عبدالله بن سباء، می باشد که اعتقاد دارند که حضرت علی(علیه‌السلام) زنده است و ظهور خواهد کرد و دنیا را پر از عدل و داد می کند، بعد از اینکه پر از ظلم و جور شده باشد.
[۱۵] خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهیب تهذیب الکمال، ص۳۳۷.    
رجالیون وی را امامی مذهب دانسته‌اند.
[۱۶] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۶، ص۲۴۸.    


ایشان دارای تألیفاتی بوده که از آن جمله است: تفسیر القرآن
[۱۷] ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۲۴.    
آیات الاحکام
[۱۸] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱، ص۳۰۰.    
تقسیم القرآن
[۱۹] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۴، ص۳۸۸.    
و غریب القرآن.
[۲۰] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۶، ص۴۹.    


وی سرانجام به سال ۱۴۶ق در کوفه از دنیا رفت.
[۲۱] ابن قتیبه دینوری، عبدالله بن مسلم، المعارف، ص۵۳۶.    
[۲۲] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۱۱۷.    
[۲۳] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱، ص۴۰.    
[۲۴] خوئی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۷، ص۱۱۴.    
[۲۵] ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۳۰۹.    
[۲۶] بخاری، محمد بن اسماعیل، التاریخ الکبیر، ج۱، ص۱۰۱.    
[۲۷] ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۳۵۸.    
[۲۸] عصفری، خلیفة بن خیاط، تاریخ خلیفه، ص۳۴۲.    
[۲۹] عصفری، خلیفة بن خیاط، الطبقات، ص۲۸۴.    
[۳۰] ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۱، ص۱۵۸.    
[۳۱] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۳، ص۶۹.    
[۳۲] داوودی، محمد بن علی، طبقات المفسرین، ج۲، ص۱۴۹.    
[۳۳] ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۲، ص۲۱۱.    


۱. ↑ ابن ابی حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۷، ص۲۷۰.    
۲. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۱۳۳.    
۳. ↑ مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۲۵، ص۲۴۷.    
۴. ↑ شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۱۳۶.
۵. ↑ شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۲۸۹.    
۶. ↑ حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۱۷۲.    
۷. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۳، ص۵۵۶.    
۸. ↑ خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهیب تهذیب الکمال، ص۳۳۷.    
۹. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۶، ص۲۴۸.    
۱۰. ↑ ابن ابی حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۷، ص۲۷۰.    
۱۱. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۳، ص۵۵۶.    
۱۲. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۶، ص۲۴۹.    
۱۳. ↑ ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۲۴.    
۱۴. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۱۳۳.    
۱۵. ↑ خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهیب تهذیب الکمال، ص۳۳۷.    
۱۶. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۶، ص۲۴۸.    
۱۷. ↑ ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۲۴.    
۱۸. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱، ص۳۰۰.    
۱۹. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۴، ص۳۸۸.    
۲۰. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۶، ص۴۹.    
۲۱. ↑ ابن قتیبه دینوری، عبدالله بن مسلم، المعارف، ص۵۳۶.    
۲۲. ↑ اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۱۱۷.    
۲۳. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱، ص۴۰.    
۲۴. ↑ خوئی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۱۷، ص۱۱۴.    
۲۵. ↑ ابن خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۴، ص۳۰۹.    
۲۶. ↑ بخاری، محمد بن اسماعیل، التاریخ الکبیر، ج۱، ص۱۰۱.    
۲۷. ↑ ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۶، ص۳۵۸.    
۲۸. ↑ عصفری، خلیفة بن خیاط، تاریخ خلیفه، ص۳۴۲.    
۲۹. ↑ عصفری، خلیفة بن خیاط، الطبقات، ص۲۸۴.    
۳۰. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، العبر، ج۱، ص۱۵۸.    
۳۱. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۳، ص۶۹.    
۳۲. ↑ داوودی، محمد بن علی، طبقات المفسرین، ج۲، ص۱۴۹.    
۳۳. ↑ ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۲، ص۲۱۱.    


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۳۲-۷۳۳، برگرفته از مقاله «محمد کلبی».


رده‌های این صفحه : درگذشتگان سال 146 (قمری) | شخصیت‌های قرن 2 (قمری) | عالمان انساب قرن 2 (قمری) | مؤلفان قرن 2 (قمری) | مفسران قرن 2 (قمری)
جعبه ابزار