محمد بن حسن صفار قمی (مقالهدوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوجعفر محمد بن حسن بن فروخ صفار قمی (م
۲۹۰ق)، ملقب به مموله، از راویان بزرگ
امامیه در
قم، و فردی
موثق و عظیم القدر و از اصحاب
امام حسن عسکری (علیهالسّلام) بود.
ابوجعفر محمد بن حسن بن فروخ
صفار قمی اعرج، ملقب به مموله، از اصحاب امام حسن عسکری (علیهالسّلام) بود.
برخی او را در زمره راویانی که از
ائمه (علیهمالسّلام) روایت نکردهاند، آوردهاند.
ابوجعفر از موالیان
عیسی بن موسی بن طلحه و از بزرگان امامیه در قم، و فردی موثق و عظیم القدر بود.
وی از افرادی چون
احمد بن محمد بن عیسی،
سهل بن زیاد و
عبدالله بن حسن علوی روایت کرد و راویانی چون
محمد بن یعقوب کلینی،
محمد بن حسن بن ولید و
محمد بن یحیی از او روایت نمودند.
ابوجعفر به سال ۲۹۰ق در قم وفات یافت.
مهمترین کتاب وی که امروزه نیز موجود است،
بصائر الدرجات میباشد. دیگر آثار او عبارتاند از: الصلاة الوضوء الجنائز الصیام الحج النکاح الطلاق العتق و التدبیر و المکاتبه التجارات المکاسب الحدود الصید و الذبائح الدیات الفرائض المواریث الدعاء المزار الرّد علی الغلاة الاشربه المروّه الزهد الخمس الزکاة الشهادات الملاحم التقیه المؤمن الایمان و النذور و الکفارات المناقب المثالب الجهاد فضل القرآن و ما روی فی اولاد الائمه (علیهمالسّلام). وی مسائلی نیز دارد که از امام حسن عسکری (علیهالسّلام) میباشند. تمام کتب و روایات
ابوجعفر را ابوولید روایت کرده است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۱۰-۷۱۱، برگرفته از مقاله «محمد
صفار».