• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

محمد بن حسن صفار قمی (دائرة‌المعارف‌مؤلفان‌اسلامی)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: محمد بن حسن صفار قمی.

ابوجعفر محمد بن حسن بن فروخ صفار قمی۲۹۰ق)، ملقب به مموله، از راویان بزرگ امامیه در قم، و فردی موثق و عظیم القدر و از اصحاب امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) بود.



ابوجعفر محمد بن حسن بن فروخ صفار قمی اعرج، ملقب به مموله، از اصحاب امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) بود. برخی او را در زمره راویانی که از ائمه (علیهم‌السّلام) روایت نکرده‌اند، آورده‌اند. ابوجعفر از موالیان عیسی بن موسی بن طلحه و از بزرگان امامیه در قم، و فردی موثق و عظیم القدر بود. وی از افرادی چون احمد بن محمد بن عیسی، سهل بن زیاد و عبدالله بن حسن علوی روایت کرد و راویانی چون محمد بن یعقوب کلینی، محمد بن حسن بن ولید و محمد بن یحیی از او روایت نمودند. ابوجعفر به سال ۲۹۰ق در قم وفات یافت.


مهم‌ترین کتاب وی که امروزه نیز موجود است، بصائر الدرجات می‌باشد. دیگر آثار او عبارت‌اند از: الصلاة الوضوء الجنائز الصیام الحج النکاح الطلاق العتق و التدبیر و المکاتبه التجارات المکاسب الحدود الصید و الذبائح الدیات الفرائض المواریث الدعاء المزار الرّد علی الغلاة الاشربه المروّه الزهد الخمس الزکاة الشهادات الملاحم التقیه المؤمن الایمان و النذور و الکفارات المناقب المثالب الجهاد فضل القرآن و ما روی فی اولاد الائمه (علیهم‌السّلام). وی مسائلی نیز دارد که از امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) می‌باشند. تمام کتب و روایات ابوجعفر را ابوولید روایت کرده است.
[۱۱] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۳، ص۱۰۳.
[۱۴] حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۶، ص۲۴.



۱. شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۴۳۶.    
۲. حلی، حسن بن علی، رجال ابن داوود، ص۱۰۷.    
۳. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۳۵۴.    
۴. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۲، ص۹۵-۹۶.    
۵. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ص۳۵۴.    
۶. شیخ طوسی، الفهرست، ص۱۴۴.    
۷. کشی، محمد بن عمر، اختیار معرفة الرجال، ص۴۱۷.    
۸. علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۲۶۱.    
۹. جزایری، عبدالنبی، حاوی الاقوال، ج۲، ص۲۱۱.    
۱۰. استرآبادی، محمد بن علی، منهج المقال، ج۵، ص۱۵۱.    
۱۱. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۳، ص۱۰۳.
۱۲. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۹، ص۲۰۸.    
۱۳. مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۱۵۶.    
۱۴. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۶، ص۲۴.
۱۵. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۱۵، ص۱۷۴.    
۱۶. ابن شهر آشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ص۱۰۲.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۱۰-۷۱۱، برگرفته از مقاله «محمد صفار».






جعبه ابزار