محمد بن حسن بغدادی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوجعفر محمد بن حسن بن شمون بغدادی بصری (حدود
۱۴۵-
۲۵۸ق)، بنابه گفته
نجاشی وی از راویان
واقفی،
غالی،
فاسد المذهب، ضعیف و غیرثقه بود.
ابوجعفر محمد
بن حسن بن شمون بغدادی بصری، اهل
بصره و در شمار اصحاب
امام جواد،
امام هادی و
امام حسن عسکری (علیهمالسّلام) بود
و در
بغداد میزیست. او از امام
حسن عسکری
(علیهالسّلام)،
امام کاظم (علیهالسّلام) و به نقلی از هشتاد نفر از اصحاب
امام صادق (علیهالسّلام) روایت نقل کرده است. نجاشی او را واقفی، غالی، فاسد المذهب، ضعیف و غیرثقه دانسته است. به نقلی امام جواد، امام هادی و امام
حسن عسکری (علیهمالسّلام) وی و چهل نفر از خاندان او را سرپرستی کرده و مخارج آنها را تامین نمودند.
اسحاق بن محمد بصری،
ابویعقوب بن محمد و دیگران از او روایت کردهاند.
وی کتابهای اسامی امیرالمؤمنین،
السنن و الآداب و مکارم الاخلاق، النوادر و المعرفة را تالیف کرد و پس از ۱۱۴ سال عمر در سال ۲۵۸ق از دنیا رفت،
بنابراین میتوان ادعا کرد که او در حدود ۱۴۵ق زاده شده است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۷۱-۶۷۲، برگرفته از مقاله «محمد بغدادی».