محمد بن حاتم سمین
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوعبدالله محمد بن حاتم سمین (م
۲۳۵ق)، از محدثان
قرن سوم هجری قمری در
بغداد بود که به امور نظامی و جنگی نیز آگاهی داشت.
ابوعبدالله محمد
بن حاتم بن میمون سمین مروزی قطیعی بغدادی، اصالتاً اهل
مرو بود، اما در قطیعة الربیع، محله‌ای در بغداد زندگی می‌کرد. او نزد کسانی چون
سفیان بن عیینه،
یزید بن هارون،
وکیع بن جراح و
اسحاق بن منصور علم حدیث را فراگرفت. برخی علمای رجال اهل‌سنت او را محدثی صالح،
ثقه و کثیرالروایه،
و برخی چون مسلم او را کذّاب توصیف کرده‌اند.
قطیعی علاوه بر آشنایی در علم حدیث، به امور نظامی و جنگی نیز آگاهی داشت و از مجاهدان و جنگجویان باذکاوت به شمار می‌رفت. او در جنگ با
رومیان به خاطر حیله‌ای که به کار برد، باعث پیروزی
لشکر اسلام بر سپاه روم شد و نیروهای رومی متلاشی شدند و از خود کشته و اسرای فراوانی به جای نهادند.
کسانی چون
بخاری،
مسلم،
ابوحاتم رازی،
ابوداود و
حسن بن سفیان از او روایت کرده‌اند. وی در بغداد کتابی را به نام تفسیرالقرآن جمع آوری نمود و سرانجام در اواخر سال ۲۳۵ق در همان‌جا از دنیا رفت.
گویا قطیعی مورد نظر
ابن ندیم هم که کتابی در متشابهات قرآن داشته، همین فرد است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۰۶، برگرفته از مقاله «محمد سمین».
