محمد بن اسماعیل عتاهیه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوعبدالله محمد بن اسماعیل عتاهیه (م
۲۴۴ق)، ملقب به
ابن ابی عتاهیه،
ادیب،
شاعر و
محدث اهلسنت قرن سوم هجری قمری بود.
ابوعبدالله محمد بن اسماعیل بن قاسم عتاهیه، ملقب به
ابن ابی عتاهیه،
خاندان عتاهیه اصالتاً اهل عنزه، منطقهای بین
بصره و
مکه بودند.
پدرش
ابوعتاهیه شاعر و مادرش هاشمیه، دختر عمرو یمامی بود. ابوعبدالله از
هشام بن محمد کلبی حدیث شنید. او را ادیب، شاعر و همانند پدرش محدثی عابد و زاهد خوانده و گفتهاند که وی به مانند پدرش گفتاری در
زهد و دوری از دنیا دارد. کسانی چون
احمد بن ابی خیثم،
ابوبکر ابن ابی الدنیا و
ابوالعباس مبرد، از او روایت کردهاند.
او علاوه بر کارهای علمی، به فعالیتهای اجتماعی نیز میپرداخت، چنانکه مدتی به کار
قضاوت مشغول بود.
ابن ندیم نام چند تن از شعرای خاندان ابوعتاهیه را به همراه دیوان شعر آنها آورده است. دیوان شعر وی پنجاه ورقه بوده است.
او سرانجام در سال ۲۴۴ق از دنیا رفت.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۱۹، برگرفته از مقاله «محمد عتاهیه».