محمد بن احمد بغدادی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوعبدالله محمد بن احمد بن محمد بغدادی (م حدود
۲۹۵ق)، ملقب به ابن ثوابه، از دبیران و ادیبان دربار
خلفای عباسی قرن سوم هجری قمری بود.
ابوعبدالله محمد
بن احمد
بن محمد
بن ثوابه بغدادی کاتب، ملقب به ابن ثوابه، از خاندان
آل ثوابة بن یونس، و اصل ایشان
نصرانی بود.
نیاکان او از مردم
بحرین بودند و در آنجا به آرایشگری میپرداختند. پدر محمد،
احمد بن محمد بن ثوابه شاعر و دبیر دربار
مهتدی عباسی (خلافت
۲۵۵-
۲۵۶ق) بود.
از گزارش
یاقوت حموی استفاده میشود که ابوعبدالله توسط
بایکباک که از فرماندهان ترک بود، به دربار خلافت عباسی راه یافت و به کتابت و نامهنگاری در خدمت او
و بعدها در دربار
معتضد عباسی (خلافت
۲۷۹-
۲۸۹ق) پرداخت.
ابن ثوابه فردی دبیر و ادیب با تمایلات شیعی بود، بدینجهت مهتدی عباسی او را به جرم رافضی بودن تحت تعقیب قرار داد و او ناچار به فرار شد و در نهایت با وساطت بایکباک، مهتدی از او درگذشت و خلعت چندی به او داد
و سپس به کار خویش در دربار بایکباک برگشت و تا خلافت
معتضد عباسی دبیر دستگاه دیوانی خلافت بغداد بود.
ابوعبدالله سرانجام در حدود ۲۹۵ق وفات یافت.
کتاب رسائل اثر اوست.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۷۲، برگرفته از مقاله «محمد بغدادی».