ابوعبدالله محمد بن ابراهیم بن سعیدبوشنجی عبدی ماستوای، در سال ۲۰۴ق به دنیا آمد و برای کسب دانش به شهرهای مصر، بصره، مدینه، مکه، کوفه، دمشق و بغداد سفر کرد و از راویان بسیاری حدیث شنید.
رجال‌نویسان وی را شیخ اهل حدیث در نیشابور دانسته و با عبارات امام، علامه، حافظ، ذوفنون و شیخ الاسلام از او یاد کرده‌اند. درباره مذهب وی اختلاف‌نظر وجود دارد: ذهبی وی را مالکی دانسته است
