محمد بن ابراهیم اسکندری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوعبدالله محمد بن ابراهیم اسکندرانی (
۱۸۰-
۲۶۹ق)، معروف به ابن موّاز مصری،
فقیه مصر و رئیس
مذهب مالکی در قرن سوم هجری قمری در مصر بود.
ابوعبدالله محمد بن ابراهیم بن زیاد اسکندرانی، ابن موّاز مصری، در سال ۱۸۰ق متولد شد
و مولای قیس به‌شمار می‌رفت و
فقه را نزد
ابن ماجشون و
ابن عبدالحکم آموخت. پسرش
ابوالقاسم بکر و
ابن ابی مطر از او روایت نمودند.
اسکندرانی فقیه مصر بود و ریاست مذهب مالکی در نهایت به او رسید. وی زمانی به
دمشق رفت و با
احمد بن طولون همراه شد، اما سپس به انزواطلبی در بعضی از پناهگاه‌های شام روی آورد و در آنجا به سال ۲۶۹ق درگذشت. برخی سال وفات ابن مواز را
۲۸۱ق دانسته‌اند.
وی دو کتاب دارد که عبارت‌اند از: الحافل در فقه
و موازیه که بخشی از آن در باب
فقه مالکی می‌باشد و در خزانه
محمدطاهر بن عاشور در
تونس موجود است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۵۸-۶۵۹، برگرفته از مقاله «محمد اسکندرانی».
