خالص (فقه)

به ناب و غیر آمیخته با چیزى دیگر خالص می گویند.
عنوان یاد شده در بابهایى نظیر طهارت، صلات، زکات، کفارات و دیات به کار رفته است.

پوشیدن لباس ابریشم خالص براى مرد حرام است و پوشیدن آن در نماز موجب بطلان آن مى‌شود. در اینکه پوشیدن مثل عرقچین، کمربند و جوراب ابریشمی خالص- که به تنهایى ساتر عورت نیست- موجب بطلان نماز مى‌گردد یا نه، اختلاف است

به طلا و نقره‌اى که آمیخته با فلزى دیگر است زکات تعلّق نمى‌گیرد، مگر آنکه خالص آن به حد نصاب برسد.

بنابر تصریح برخى، مراد از هر دینار در کفاره و دیه یک مثقال طلاى خالص مسکوک است.

رده‌های این صفحه : احکام پوشش | زکات | فقه