محرومیت بنی اسرائبل از امداد (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بنی اسرائیل به سبب گناهان و برخی اعمال زشتی که داشتند از
امداد الهی محروم شدند.
پیمان شکنی، سبب محرومیت بنی اسرائیل از امداد الهی:
«و لقد اخذ الله میثـق بنی اسرءیل و بعثنا منهم اثنی عشر نقیبا و قال الله انی معکم... فبما نقضهم میثـقهم لعنهم و جعلنا قلوبهم قـسیة...» «در حقیقت
خدا از فرزندان اسرائیل پیمان گرفت و از آنان دوازده سرکرده برانگیختیم و خدا فرمود من با شما هستم... پس به (سزای) پیمان شکستنشان لعنتشان کردیم و دلهایشان را سخت گردانیدیم...»
(بنا بر این احتمال که مخاطب «انی معکم» بنی اسرائیل باشند نه نقبای آنان.)
" ما از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم که به دستورات ما عمل کنند و به دنبال این پیمان دوازده رهبر و سرپرست برای آنها برگزیدیم، تا هر یک سرپرستی یکی از طوائف دوازده گانه بنی اسرائیل را بر عهده گیرد".
(و لقد اخذ الله میثاق بنی اسرائیل و بعثنا منهم اثنی عشر نقیبا).
خدای سبحان برای
مؤمنین از این امت داستانی که بر بنی اسرائیل گذشت می‌سراید، که چگونه برایشان
احکام دینی
تشریع کرد و با اخذ میثاق امر آنان را تثبیت نمود و نقباء برایشان برگزید و بیان خود را به آنان ابلاغ فرموده حجت را بر آنان تمام کرد، ولی آنها در عوض به جای آنکه شکر او را بگذارند میثاقش را نقض کردند و خدای تعالی هم به
کیفر این رفتارشان ایشان را لعنت کرد و دلهایشان را دچار قساوت نمود.
قتل آمران به معروف از سوی بنی اسرائیل، سبب محرومیت آنان از امداد:
«ان الذین یکفرون بـایـت الله... ویقتلون الذین یامرون بالقسط من الناس...... وما لهم من نصرین.» «کسانی که به آیات خدا
کفر می‌ورزند... و دادگستران را به قتل می‌رسانند... ... و برای آنان هیچ یاوری نیست.»
(براساس روایتی، آیه مربوط به بنی اسرائیل است.)
به سه
گناه بزرگ آنها اشاره شده (کفر ورزیدن به آیات پروردگار، کشتن پیامبران بناحق و کشتن کسانی که از برنامه‌های پیامبران دفاع می‌کردند و مردم را به
عدالت دعوت می‌نمودند) و هر یک از این گناهان به تنهایی کافی بود که ثابت کند آنها تسلیم فرمان حق نیستند، بلکه صدای حق گویان را در
گلو خفه می‌کنند.
تعبیر به" یکفرون" و" یقتلون" به صورت" فعل مضارع" اشاره به این است که کفر ورزیدن و کشتن
انبیاء و آمران به عدالت، گویی جزئی از برنامه زندگی آنها شده بود و مستمرا آن را انجام داده و می‌دهند.
دو جمله" یکفرون"، و" یقتلون" استمرار را می‌رساند و دلالت دارد بر اینکه کفر به آیات خدا آنهم کفر بعد از بیان و به انگیزه
بغی و نیز کشتن انبیا که معلوم است کشتنی است بدون حق و همچنین کشتن آنهایی که به سوی
عدل و قسط دعوت نموده، از
ظلم نهی می‌کنند عادت همیشگی ایشان است هم چنان که تاریخ زندگی یهود از بدو پیدایش سرشار از این جنایات است می‌بینیم که گروه بسیاری از انبیا و عابدان بنی اسرائیل که ایشان را
امر به معروف و
نهی از منکر می‌کردند به دست خود آنان کشته شدند و همچنین
نصارا که آنها هم کم و بیش این راه را رفتند.
" اولئک الذین حبطت اعمالهم فی الدنیا و الآخرة... "
پس در آیه مورد بحث، هم به عذاب آخرت تهدید شده‌اند و هم به عذاب دنیا.
قتل انبیای الهی از سوی بنی اسرائیل، موجب محرومیت آنان از امداد:
«ان الذین یکفرون بـایـت الله ویقتلون النبیین بغیر حق... اولـئک الذین حبطت اعمــلهم فی الدنیا والاخرة وما لهم من نـصرین.» «کسانی که به آیات خدا کفر می‌ورزند و پیامبران را بناحق می‌کشند... آنان کسانی‌اند که در (این) دنیا و (در سرای)
آخرت اعمالشان به هدر رفته و برای آنان هیچ یاوری نیست.»
(کفر ورزیدن به آیات پروردگار، کشتن پیامبران بناحق و کشتن کسانی که از برنامه‌های پیامبران دفاع می‌کردند و مردم را به
عدالت دعوت می‌نمودند) و هر یک از این گناهان به تنهایی کافی بود که ثابت کند آنها تسلیم فرمان حق نیستند، بلکه صدای حق گویان را در
گلو خفه می‌کنند.
البته این اعمال، بیشتر روش
یهود بود که امروز نیز در اشکال دیگری ادامه دارد، ولی این مانع از آن نخواهد بود که مفهوم آیه عمومیت داشته باشد.
سپس در دنباله این آیه و آیه بعد، به سه کیفر و سرنوشت شوم آنها اشاره می‌کند: نخست
عذاب الیم و دردناک بود که در بالا گذشت.
دیگر اینکه می‌فرماید: " آنها کسانی هستند که اعمال نیکشان در دنیا و آخرت نابود گشته" و اگر اعمال نیکی انجام داده‌اند تحت تاثیر گناهان بزرگ آنان اثر خود را از دست داده است (اولئک الذین حبطت اعمالهم فی الدنیا و الآخرة).
دیگر اینکه" آنها در برابر مجازات‌های سخت الهی هیچ یار و یاور (و شفاعت کننده‌ای) ندارند" (و ما لهم من ناصرین).
قتل عدالتخواهان، از سوی بنی اسرائیل، سبب محرومیت آنان از امداد:
«ان الذین یکفرون بـایـت الله... و یقتلون الذین یامرون بالقسط من الناس فبشرهم بعذاب الیم اولـئک الذین حبطت اعمــلهم فی الدنیا و الاخرة و ما لهم من نصرین.» «کسانی که به آیات خدا کفر می‌ورزند... و دادگستران را به قتل می‌رسانند آنان را از عذابی دردناک خبر ده آنان کسانی‌اند که در (این) دنیا و (در سرای) آخرت اعمالشان به هدر رفته و برای آنان هیچ یاوری نیست.»
کفرورزی بنی اسرائیل به آیات خدا، علت محرومیتشان از امداد:
«ان الذین یکفرون بـایـت الله... اولـئک الذین حبطت اعمــلهم فی الدنیا والاخرة وما لهم من نصرین.» «کسانی که به آیات خدا کفر می‌ورزند... آنان کسانی‌اند که در (این) دنیا و (در سرای) آخرت اعمالشان به هدر رفته و برای آنان هیچ یاوری نیست.»
(کفر ورزیدن به آیات پروردگار، کشتن پیامبران بناحق و کشتن کسانی که از برنامه‌های پیامبران دفاع می‌کردند و مردم را به
عدالت دعوت می‌نمودند) و هر یک از این گناهان به تنهایی کافی بود که ثابت کند آنها تسلیم فرمان حق نیستند، بلکه صدای حق گویان را در
گلو خفه می‌کنند.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۴۱۱، برگرفته از مقاله «محرومیت بنی اسرائبل از امداد».
