محاوله (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
مُحاوَله (به ضم میم و فتح حا و واو) از
واژگان نهج‌البلاغه به معنای اراده و خواستنن است. از این مادّه یک مورد در
نهج‌البلاغه آمده است.
حَوْلبه معنای اراده و خواستن است.
موردی که در
نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد.
حضرت علی (علیه‌السّلام) به
معاویه می‌نویسد:
«فَإِنِّي عَلَى التَّرَدُّدِ فِي جَوَابِكَ، وَالاسْتَِماعِ إِلَى كِتَابِكَ، لَمُوَهِّنٌ رَأْيِي، وَمُخَطِّىءٌ فِرَاسَتي وَإِنَّكَ إِذْ تُحَاوِلُنِي الاُْمُورَ وَتُرَاجِعُنِي السُّطُورَ، كَالْمُسْتَثْقِلِ النَّائِمِ تَكْذِبُهُ أَحَلاَمُهُ.»«من در اين كه مكرّر گوش به نامه‌هاى تو فرا داده و پاسخ نوشته‌ام خود را
تخطئه و سرزنش مى‌نمايم. در آن هنگام كه تو از من خواسته‌هايى (همچون حكومت
شام) دارى و مرتباً نامه نگارى مى‌كنى، به كسى مى‌مانى كه به خواب سنگينى فرو رفته و خواب‌هاى دروغينش او را تكذيب مى‌كنند.»
(شرح‌های نامه:
)
از این مادّه یک مورد در
نهج‌البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «محاوله»، ج۱، ص۳۱۵.
