• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مجمع عمومی سازمان ملل متحد

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مجمع عمومی سازمان ملل متحد رکن اصلی، جهانی و مشورتی سازمان ملل متحد است. کلیه کشور‌های عضو در مجمع شرکت دارند. فصل چهارم منشور سازمان ملل، در خصوص مجمع است. در این نوشتار مباحثی همچون: کمیته‌های سازمان ملل متحد، وظایف و اختیارات مجمع، سازمان‌های وابسته به آن پی گرفته می‌شود.



سازمان ملل متحد واقع در شهر نیویورک دارای ۶ رکن اصلی است، که یکی از ارکان اصلی آن مجمع عمومی می‌باشد. این مجمع رکن اصلی و جهانی سازمان ملل متحد است، زیرا کلیه کشورهای عضو در آن شرکت دارند، و هر یک از اعضا می‌توانند تا پنج نماینده درمجمع داشته باشند ولی مجموعا یک حق رای دارند. این مجمع یک دوره اجلاس منظم سالانه دارد که سران کشورها در آن به بیان نظریات و دیدگاههای خود وکشورشان در موضوعات و مسائل بین‌المللی می‌پردازند. مجمع عمومی رئیس و نائب رئیس خود را در اجلاسیه سالانه انتخاب می‌کند و به منظور تسهیل فعالیت‌ها، ‌دارای کمیته‌های اصلی هفت ‌گانه نیز هست، که مجمع عمومی اکثر موضوعات خود را در هر اجلاس به این کمیته‌ها واگذار می‌کند که عبارتند از:
ا) کمیته خلع سلاح و امنیت بین‌المللی.
ب) کمیته اقتصادی و مالی.
ج) کمیته اجتماعی و انسانی و فرهنگی.
د) کمیته ویژه سیاسی و استعمار زدایی.
ه) کمیته امور اداری و بودجه.
و) کمیته حقوقی.
ز) کمیته موضوعات مربوط به قیمومت.
هر کدام از این کمیته‌ها وظائف خاص خود را دارند.


مجمع عمومی می‌تواند راجع به هر یک از موضوعات مندرج در منشور سازمان ملل، بحث و اظهار نظر نماید. البته حق دخالت در مسائل مربوط به صلاحیت شورای امنیت را ندارد. با این حال در مواردی که شورای امنیت به دلیل وتوی اعضا، قادر به تصمیم‌گیری در مساله‌ای نباشد، با درخواست اکثریت اعضاء مجمع یا دبیرکل یا خود شورای امنیت (با رای موافق ۹ عضو، بدون حق وتو) مجمع عمومی به جای شورای امنیت تصمیم گیری می‌کند، مثل تصمیم مجمع عمومی در برخوردهای انگلیس و فرانسه و اسرائیل بر علیه مصر در سال ۱۹۵۶، که مدام با وتوی اعضای دائم شورای امنیت مواجه می‌شد، به طرفین متخاصم، دستور آتش بس داده و نیروی امداد ملل متحد را ایجاد کرد تا بر آتش بس نظارت نماید. طبق ماده ۱۲،
[۱] منشور سازمان ملل متحد، ماده ۱۲.
شورای امنیت می‌تواند در هر زمان هر مساله‌ای را که ضروری بداند، جهت رسیدگی به مجمع عمومی واگذار نماید بدون آنکه ملزم باشد قبلا به آن رسیدگی کند.


تصویب بودجه سالانه سازمان و تعیین حق عضویت هر یک از اعضا به منظور تامین هزینه‌های سازمان، انتخاب اعضای شورای اقتصادی و اجتماعی و بعضی از مؤسسات و سازمان‌های وابسته به سازمان ملل متحد. تصمیمات مجمع عمومی بیشتر جنبه توصیه دارند و تا حدودی برای کشورهای عضو به طور ضمنی لازم الاجرا است.


مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از: صندوق کودکان ملل متحد (یونیسف)، کارگزاری، همیاری و کار ملل متحد برای پناهندگان فلسطین در خاور نزدیک، کمیساریای عالی ملل متحد برای پناهدگان، مؤسسه کارآموزی و تحقیقاتی ملل متحد. هر کدام از این سازمانها دارای وظائف خاصی هستند که زیر نظر مجمع عمومی سازمان ملل فعالیت می‌کنند.


(۱) موسی‌زاده، رضا، سازمان‌های بین‌المللی، تهران، میزان، ۱۳۸۲، چاپ سوم، ص۹۹-۱۱۰.
(۲) ضیائی بیگدلی، محمدرضا، حقوق بین‌الملل عمومی، ‌تهران، گنج دانش، ۱۳۸۲، چاپ هجدهم، ص۲۰۰-۲۲۰.
(۳) آقائی، داوود، سازمان‌های بین‌المللی، تهران، نسل نیکان، ۱۳۸۲، چاپ اول، ص۸۶-۱۰۰.


۱. منشور سازمان ملل متحد، ماده ۱۲.



سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «مجمع عمومی سازمان ملل متحد»، تاریخ بازیابی:۱۴۰۰/۰۱/۱۵    






جعبه ابزار