• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مجاز مفرد

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


‌مجاز مفرد، استعمال یک کلمه مفرد در معنای کلمه دیگر می‌باشد. و در اصول فقه و علم بیان کاربرد دارد.


مجاز مفرد، مقابل مجاز مرکب بوده و عبارت است از کلمه‌ای که به معنای کلمه‌ای دیگر استعمال می‌شود؛
[۱] مدرس افغانی، محمد علی، المدرس الافضل فیما یرمز ویشار الیه فی المطول، ج ۶، ص ۲۴۳.    
[۲] هاشمی، احمد، جواهر البلاغة، ص ۲۵۲.    
بنابراین، کلمه «مفرد» در مجاز مفرد، مقابل «جمله» است، مانند:اطلاق لفظ اسد بر شجاع، یا حمار بر کودن، و یا عبارت است از مصدری که به معنای اسم فاعل یا مفعول به کار می‌رود، مانند کلمه «خلق» به معنای «مخلوق» یا «لفظ» به معنای «ملفوظ»، یا «عدل» به معنای «عادل».

مجاز ؛
مجاز مرکب .
[۳] التمهید فی تخریج الفروع علی الاصول، اسنوی، عبد الرحیم بن حسن، ص۱۹۸.
[۴] المحصول فی علم اصول الفقه، فخر رازی، محمد بن عمر، ج۱، ص۳۲۲.    
[۵] شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۱، ص۲۸۸.


۱. ↑ مدرس افغانی، محمد علی، المدرس الافضل فیما یرمز ویشار الیه فی المطول، ج ۶، ص ۲۴۳.    
۲. ↑ هاشمی، احمد، جواهر البلاغة، ص ۲۵۲.    
۳. ↑ التمهید فی تخریج الفروع علی الاصول، اسنوی، عبد الرحیم بن حسن، ص۱۹۸.
۴. ↑ المحصول فی علم اصول الفقه، فخر رازی، محمد بن عمر، ج۱، ص۳۲۲.    
۵. ↑ شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۱، ص۲۸۸.


فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۹۵، برگرفته از مقاله «مجاز مفرد».    

رده‌های این صفحه : مجاز
جعبه ابزار