• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مُتَذائِب (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: مُتَذائِب (مفردات‌نهج‌البلاغه)
مقالات مرتبط: اضطراب.


مُتَذائِب (به ضم میم و فتح تاء و ذال و کسر همزه) از واژگان نهج البلاغه به معنای مضطرب است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره لشكريانى كه براى راندن نعمان بن بشیر (عامل معاویه) در کوفه آماده شد؛ از این واژه استفاده نموده است.


مُتَذائِب
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۰۹.    
[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۵۷.    
به معنای مضطرب است.


موردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - مُتَذائِب - خطبه ۳۹ (لشکریان)

امام علی (صلوات‌الله‌علیه) درباره لشكريانى كه براى راندن نعمان بن بشير (عامل معاويه) در كوفه آماده شد فرموده:
«ثُمَّ خَرَجَ إِلَيَّ مِنْكُمْ جُنَيْدٌ مُتَذائِبٌ ضَعيفٌ.»
[۳] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۰۱، خطبه۳۹.    
[۴] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۸۶، خطبه۳۹.    
[۵] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۸۲، خطبه۳۹.    

«پس آمد به سوى من و به كمک من لشكر كوچک و مضطرب و ضعیف و غير منظّمى از شما.»
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۹۹، خطبه۳۹.    
[۷] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۱۴.    

(شرح‌های خطبه:
[۸] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۱۶.    
[۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۲، ص۴۲۴.    
[۱۰] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۷۸.    
[۱۱] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۳۰۰.    
)


۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۰۹.    
۲. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۵۷.    
۳. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۰۱، خطبه۳۹.    
۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۸۶، خطبه۳۹.    
۵. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۸۲، خطبه۳۹.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۹۹، خطبه۳۹.    
۷. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۱۴.    
۸. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۲۱۶.    
۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۲، ص۴۲۴.    
۱۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۷۸.    
۱۱. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۳۰۰.    


• قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ذاب»، ج۱، ص۴۰۹.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 39 نهج البلاغه
جعبه ابزار