• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مالک بن نویره (مقاله‌دوم)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مقالات مرتبط: مالک بن نویره.

ابوحنظله مالک بن نویره تمیمی (م ۱۲ق)، سوارکاری شجاع، شاعری معروف و از اشراف قوم خود در جاهلیت بود که بعد از اسلام از جانب پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) مسئول جمع‌آوری زکات از قوم خود شد.


ابوحنظله مالک بن نویرة بن جمرة بن شداد یربوعی تمیمی حنظلی جفول، اهل بطاح مکه،
[۱] ابن اثیر، علی بن محمد، اسد الغابه، ج۴، ص۲۹۵.    
از بنی ثعلبه و برادر متمم بن نویره بود. سوارکاری شجاع، شاعری معروف و از اشراف قوم خود در جاهلیت به شمار می‌رفت.
[۲] ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب، ج۳، ص۱۳۶۲.    
[۳] ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابه، ج۵، ص۵۶۰.    
در سال نهم هجری به همراه برادرش متمم نزد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) آمد و مسلمان شد و از جانب آن حضرت مسئول جمع‌آوری زکات از قوم خود شد.
[۴] ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابه، ج۵، ص۵۶۰.    
در زمان ابوبکر (خلافت ۱۱-۱۳ق) وی از طرف خالد بن ولید به بهانه نپرداختن زکات، مرتد خوانده و با اینکه شعار مسلمانی بر زبان داشت، گردن زده شد. خالد با همسرش‌ ام تمیم دختر منهال بن عصم ریاحی همبستر شد که خود موجب جدال‌هایی در زمان خود و پس از آن شد.
[۵] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۳، ص۲۸۰.    
[۶] ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۳۵۸.    
برادر مالک پس از کشته شدن او شکایت کرد و دیه‌اش را از ابوبکر گرفت که این‌کار خود دلیل بر مسلمانی اوست.
[۷] ابن اثیر، علی بن محمد، اسد الغابه، ج۴، ص۲۹۶.    
او در سال ۱۲
[۸] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۲۶۷.    
یا ۱۳ق
[۹] سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ق۲، ص۱۶۶.
درگذشت و دارای دیوان شعر بوده است.
[۱۰] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۲۶۴.    
[۱۱] حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۱، ص۴۴۴.
[۱۲] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۱۲، ص۱۷۶۴۷.
[۱۳] جمحی، محمد بن سلام، طبقات الشعراء، ص۴۸.
[۱۴] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳، ص۳۴.    
[۱۵] بکری‌ اندلسی، عبدالله بن عبدالعزیز، سمط اللآلی، ج۱، ص۸۷.    
[۱۶] ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۳، ص۲۳۴.    
[۱۷] بغدادی، عبدالقادر بن عمر، خزانة الادب، ج۱، ص۲۳۶.


۱. ↑ ابن اثیر، علی بن محمد، اسد الغابه، ج۴، ص۲۹۵.    
۲. ↑ ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب، ج۳، ص۱۳۶۲.    
۳. ↑ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابه، ج۵، ص۵۶۰.    
۴. ↑ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابه، ج۵، ص۵۶۰.    
۵. ↑ طبری، محمد بن جریر، تاریخ الطبری، ج۳، ص۲۸۰.    
۶. ↑ ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۲، ص۳۵۸.    
۷. ↑ ابن اثیر، علی بن محمد، اسد الغابه، ج۴، ص۲۹۶.    
۸. ↑ زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۵، ص۲۶۷.    
۹. ↑ سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۲، ق۲، ص۱۶۶.
۱۰. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۹، ص۲۶۴.    
۱۱. ↑ حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۱، ص۴۴۴.
۱۲. ↑ دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۱۲، ص۱۷۶۴۷.
۱۳. ↑ جمحی، محمد بن سلام، طبقات الشعراء، ص۴۸.
۱۴. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳، ص۳۴.    
۱۵. ↑ بکری‌ اندلسی، عبدالله بن عبدالعزیز، سمط اللآلی، ج۱، ص۸۷.    
۱۶. ↑ ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۳، ص۲۳۴.    
۱۷. ↑ بغدادی، عبدالقادر بن عمر، خزانة الادب، ج۱، ص۲۳۶.


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۶۴۰، برگرفته از مقاله «مالک تمیمی».


رده‌های این صفحه : اشراف عرب در جاهلیت | شاعران عرب قرن 1 (قمری) | شاعران عصر جاهلیت | شخصیت‌های قرن 1 (قمری) | صحابه پیامبر | مؤلفان قرن 1 (قمری)
جعبه ابزار