• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مؤمل بن اهاب ربعی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مؤمل بن اهاب ربعی۲۵۴ق)، از راویان اهل سنت قرن سوم هجری قمری بود.



ابوعبدالرحمان مؤمل بن اهاب بن عبدالعزیز عجلی کوفی ربعی مکی، اصالتاً کرمانی و اهل کوفه بود و از آنجا به بغداد رفت و از ابوداود طیالسی، حمزة بن ربیعه، سیار بن حاتم و دیگران حدیث نقل کرد و افرادی چون ابوبکر بن ابی الدنیا، احمد بن ابی خیثمه و صالح جزره از وی روایت کرده‌اند. وی در پی کسب دانش به مصر، دمشق، حمص، حلب و رمله مسافرت کرد و به استماع و نقل حدیث پرداخت. در رمله عده‌ای از وی درخواست نقل حدیث کردند که او امتناع ورزید. آنان با توطئه‌ای مبنی بر بنده فراری بودن، وی را به زندان‌ انداختند. سپس عده‌ای از دوستان وی از جریان آگاه شدند و نزد حاکم شهر رفته و جایگاه علمی او را به عنوان امام بودن در حدیث متذکر شده و آزادش کردند، اگرچه برخی او را مورد اعتماد و بعضی او را ضعیف شمرده‌اند. وی در نهایت در سال ۲۵۴ق در همان رمله درگذشت. مؤمل نوشته‌ای حدیثی داشته است. (دیگر منابع:
[۱۲] جمعی از دانشمندان، فرهنگ زندگی نامه‌ها، ج۱، ص۶۷۱.



۱. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۱۳، ص۱۸۲.    
۲. ابن عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۶۱، ص۲۵۵۲۵۷.    
۳. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۲، ص۷۷-۷۸.    
۴. خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ص۳۹۳.    
۵. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۷، ص۳۳۴.    
۶. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، تقریب التهذیب، ص۵۵۵.    
۷. ابن منظور، محمد بن مکرم، مختصر تاریخ دمشق، ج۲۶، ص۲۸.    
۸. ابن عماد حنبلی، عبدالحی، شذرات الذهب، ج۳، ص۲۴۴.    
۹. ابن ابی حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۸، ص۳۷۵.    
۱۰. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۱، ص۵۸۹.    
۱۱. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۱۳، ص۵۳.    
۱۲. جمعی از دانشمندان، فرهنگ زندگی نامه‌ها، ج۱، ص۶۷۱.



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۷۹۷، برگرفته از مقاله «مؤمل ربعی».






جعبه ابزار