لواء (اصطلاحات نظامی)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
لواء اصطلاحی در
فقه نظامی است به معنای پرچم فرمانده، علم،
رایت و نیز پرچمی است که جز فرمانده لشکر کسی دیگری آن را به دست نمی‌گیرد.
لِواء به کسر و مدّ الف (جمع آن الْوِیَة و جمع الجمع آن الْوِیات).
در لغت به معنای پرچم فرمانده، عَلَمْ، رایت و پرچمی که جز فرمانده لشکر کسی دیگری آن را به دست نمی‌گیرد.
در اصطلاح نیز اغلب در همان معنای لغوی خود، که با
جنگ متناسب است به کار می‌رود. (گاه به معنای یک تیپ، گروه گروهبان نظامی بکار رفته است)
امام حسین (علیه‌السّلام) به برادرش
حضرت ابوالفضل (علیه‌السّلام) فرمود:
«... یا اخی انْتَ حامِلُ لِوائی، وَ اذا مَضَیْتَ تَفَرّقَ عسکری؛ ای برادر تو پرچمدار لشکر من هستی، اگر بروی و کشته شوی، لشکر من پراکنده می‌شوند.»
حضرت علی (علیه‌السّلام) می‌فرماید:
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) خطاب به من فرمود:
«انْتَ اوَّلُ مَنْ یَدْخُلُ الْجَنَّة، فَقُلْتُ یا رَسُولُ اللَّهِ ادْخُلُها قَبْلَکَ؟ قالَ: نِعَمْ لِانَّکَ صاحِبُ لِوائی فِی الْاخِرَةِ کَما انَّکَ صاحِبُ لِوائی فِی‌الدُّنْیا وَ صاحِبُ
اللَّواءِ هُوَ الْمُتَقَدِّمُ...؛ تو اوّلین شخصی هستی که داخل
بهشت می‌شوی. گفتم آیا قبل از شما داخل بهشت می‌شوم؟ فرمود: بلی به خاطر اینکه تو صاحب پرچم من در
آخرت خواهی بود، همان‌طور که در
دنیا صاحب پرچم من هستی و صاحب پرچم، مقدّم است.»
همچنین پیامبر گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود:
«یا عَلی انّی سَاَلْتُ رَبّی فیکَ خَمْسَ خِصالٍ فَاعْطانَیْها: احَدُها انْ یَجْعَلَکَ حامِلَ لِوائی وَ هُوَ
لِواءُ اللَّهِ اکْبَرُ مَکْتُوبٌ عَلَیْهِ: الْمُفْلِحُونَ هُمُ الْفائِزُونَ بِالْجَنَّةِ؛ ای علی! من از پروردگارم در خصوص تو پنج خصلت را در خواست کردم و
خداوند آنها را به من عطا کرد. اوّل آنکه خداوند تو را حامل پرچم من قرار بدهد که همان پرچم «الله اکبر» است که بر آن نوشته شده است: پیروزمندان واقعی آنهایی هستند که با رسیدن به بهشت رستگار می‌شوند.
(همچنین احادیث بسیاری وجود دارد که در آن «
لواء» به کار رفته است.
)
•
جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۱۰۶.
