«لَجْنه توحید مصاحف» که به آن انجمن یا مجمع تدوین یا همسان سازی قرآن نیز گفته‌اند، جمعی مرکب از اصحابرسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم بودند که به دستور عثمان مامور تهیه قرآنی یکدست و فارغ از هرگونه اختلاف قرائت شدند.
این لجنه یا گروه، ابتدا چهار نفر به نام‌های زید بن ثابت ، سعید بن عاص ، عبدالله بن زبیر و عبدالرحمن بن حارث بودند، و ریاست آنان با زید بن ثابت بود؛ اما با توجه به اهمیت و دشواری کار، کسان دیگری نیز به ترتیب ذیل به این گروه پیوستند: ابیّ بن کعب ؛ مالک بن ابیعامر ؛ کثیر بن افلج ؛ انس بن مالک ؛ عبدالله بن عباس ؛ مصعب بن سعد ؛ عبدالله بن فطیمه. در این دوره، ریاست گروه با ابیّ بن کعب بود. در کتاب تاریخ قرآنرامیار آمده است: بر سر چهار نفر اولیه بحث و گفت و گو زیاد شده است. این افراد از وابستگان نزدیک خلیفه و از مطیعان دستگاه خلافت بوده و از طرف شخص او انتخاب شده‌اند. درباره زید بن ثابت نیز گفته‌اند او تنها کسی بوده که در آن جمع قریشی نبوده ولی وابستگی و حرف شنوی خاصی از دستگاه داشته است و حتی از بیعت با امام علی علیه‌السّلام کناره گرفته است. نکته مهم درباره آن سه تن قرشی این است که هر سه داماد عثمان بوده‌اند.
