قُنْزُع (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

قُنْزُع و قُنْزُعه (به ضم قاف و نون) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای دسته‌ای مو است که در سر بچه رها می‌شود «کاکل وسط سر».
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره طاووس از این واژه استفاده نموده است.

---

قُنْزُع و قُنْزُعه به معنای دسته‌ای مو است که در سر بچه رها می‌شود. «کاکل وسط سر».

---

به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - قُنْزُعَةٌ - خطبه ۱۶۵ (درباره طاووس)

امام علی (علیه‌السلام) درباره طاووس فرموده است:
«وَ لَهُ في مَوْضِعِ الْعُرْفِ قُنْزُعَةٌ خَضْراءُ مُوَشَّاةٌ»؛
«برای طاووس در محل یال او کاکلی است سبز رنگ منقوش».

---

این ماده یک بار در نهج البلاغه آمده است.

---