قُمَلّ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قُمَلّ: (وَ الْجَرادَ وَ الْقُمَّلَ) «قُمَلّ» از مادّه «
قَمْل»
است و در این که منظور از
«قُمَلّ» چیست؟ میان
مفسران گفتگو است، ولی ظاهر این است که یک نوع آفت نباتی بوده که به غلات آن‌ها افتاد و همه را فاسد کرد.
(فَاَرْسَلْنَا عَلَیْهِمُ الطُّوفَانَ وَ الْجَرَادَ وَ الْقُمَّلَ وَ الضَّفَادِعَ وَ الدَّمَ آیَاتٍ مُّفَصَّلاَتٍ فَاسْتَکْبَرُواْ وَ کَانُواْ قَوْمًا مُّجْرِمِینَ) (سپس بلاها را پشت سر هم بر آن‌ها نازل کردیم: طوفان و ملخ و آفت گیاهی و قورباغه‌ها و خون را -که نشانه‌هایی از هم جدا بودند- بر آن‌ها فرستادیم؛ ولی باز بیدار نشدند و تکبّر ورزیدند و جمعیّت گنهکاری بودند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه قمل -به ضم قاف و تشدید میم- به گفته بعضی‌ها به معنای میمون‌های درشت هیکل و به گفته بعضی دیگر به معنای مگس‌های ریز است و قمل -به فتح قاف و سکون میم- به معنای شپش معروف است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «قُمَلّ»، ص۴۴۵-۴۴۶.
